Widzenie nocne

I stanąłem na przepaści –
o krok od opuszczenia świata.

Już tli się we mnie światło –

prawdziwa chwała nadchodzi.

Jeszcze w to nie wkroczyłem,

ale już przenika widzenie.

Przez poskromienie, ćwiczenie i czystość

powoli ustanowię podstawę.

I trwać będę łagodnie,

i się przebiję,

i jak księżyc w pełni się stanę.

Nic już mnie nie zatrzyma.