czwartek, 28 lutego 2013

Deszcze postaci

Tak jak słońce wschodzi ze szczytów gór na wschodzie,
a deszcz pada z otchłani wyciągów chmur widnokręgu,
tak z przestrzeni słowności przychodzą postacie wcielone.

Powiedziane przez Tonpę Sienraba (sTon pa gShen rab). Obrządek bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

།ཤར་ཕྱོགས་རི་བོའི་ རྩེ་ནས་ཉི་མ་འཆར།
།བར་སྣང་སྤྲིན་བཅུད་ཀློང་ལས་ཆར་འབབ་བཞིན།
།བོན་ཉིད་དབྱིངས་ནས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྣམས་འབྱུང

ཞེས་སྟོན་པ་གཤེན་རབ་ཀྱི་ཞལ་ནས་གསུངས་པའི་བཀའོ།

Słowna postać

Bycie obrazowe i próżne jest jedno.
To niedwoiste znaczenie nazywa się słowną postacią.

Ze Wzoru świadectwa (Lung tshad ma). Obrządek bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.


།དེས་ན་སྣང་སྟོང་འདུག་པ་གཅིག
།གཉིས་མེད་དོན་ལ་བོན་སྐུ་ཟེར།

ཞེས་ལུང་ཚད་མ་ལས་བྱུང་ངོ་། བོན་ལུགས་སོ།

wtorek, 26 lutego 2013

Niepodzielność próżności i jasności

Próżność to istota będąca próżną,
a jasność to własność będąca jasną.
Istota próżności to bycie jasną,
a istota jasności to bycie próżną.
Cnota niepodzielności próżności i jasności
       to bycie niezmienną.

Z ustnych wyjaśnień zawartych w Średnim odświeżeniu ('Bring po sor bzhag) ze zbioru Posłuszeństwa wielkiego spełnienia z Siangsiungu (rDzogs chen Zhang zhung snyan rgyud). Obrządek bon. Przekład własny.

སྟོང་ནི་ངོ་བོ་སྟོང་པར་གནས།
གསལ་བ་ནི་རང་བཞིན་གསལ་བར་གནས།
སྟོང་པའི་ངོ་བོ་གསལ་བར་གནས།
གསལ་བའི་ངོ་བོ་སྟོང་པར་གནས།
སྟོང་གསལ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་འགྱུར་མེད་དུ་གནས།

རྫོགས་ཆེན་ཞང་ཞུང་སྙན་རྒྱུད་ལས། འབྲིང་པོ་སོར་བཞག་ལས་བྱུང་ངོ་།

poniedziałek, 25 lutego 2013

Streszczenie wyznań tybetańskich

Życie w świecie jest udręką
z nieświadomości się stało
świadomością się zakończy
tę drogę ukazuje święty

są cierpiące dusze
i szczęśliwy święty
powodem smutku jest nierozumność
a powodem radości zrozumienie
żeby więc dojść do szczęścia
szuka się drogi zrozumienia

ochronę na drodze
daje święty
słowo
i wspólnota sprawiedliwych

święty jest w postaci słownej
i w postaci obrazowej

słowo jest dawane przez obwieszczenie
i przez rozumienie

wspólnota sprawiedliwych
to osoby czyniące dobro
w samotności
albo w społeczności

postać słowa to wieczny święty
a postać obrazu to widzialny i spełniony święty
te dwie postacie świętego są ze sobą nierozdzielne

słowo obwieszczone to prawdy widziane i prawdy słyszane
słowo rozumiane to prawdy uświadamiane

sprawiedliwi dbający o czystość żyją w samotności
i czynią dobro, wystrzegając się dziesięciu nieprawości
zabijania (odbierania życia)
kradzieży (brania niedanego)
cudzołóstwa
kłamstwa
plotki
obmowy
przekleństwa
knowania (pożądania cudzych bogactw)
mściwości (zajadłości)
przesądu (przewrotnego spojrzenia)

sprawiedliwi łaskawi dla innych i zdrowi
żyją w społeczności
i czynią dobro stosując dziesięć wyjść
dawanie
sprawiedliwość (praworządność)
cierpliwość
gorliwość
namysł
moc (męstwo)
litość (myśl)
modlitwa (życzliwość)
roztropność
mądrość

ci bohaterowie widzą świętego
w trzech postaciach
w postaci słowa
postaci spełnienia
i postaci wcielenia

postać spełnienia
i postać wcielenia
są postacią obrazową

postać spełnienia
to łaskawy święty
widzialny dla oczyszczonych

postać wcielenia
to czynny święty
doskonały w wyrzeczeniu
widzialny dla wszystkich
przychodzący dla nieskromnych

te trzy postacie
także są ze sobą nierozdzielne
przedstawiają się troiście
ale w istocie są jednym świętym

gdy dochodzi się do zrozumienia
poznaje się próżność wszystkich słów
z tego stanu rodzi się pragnienie
wybawienia wszystkich dusz

próżna i radosna myśl
pojawia się w postaci bogów
są oni posłańcami wiecznego świętego
wcielonymi z jego postaci, głosu, ducha,
cnoty i zadania

w zależności od wierzących
prowadzą różnymi drogami
do jednego celu – do świętego

czciciele zewnętrzni czczą Boga jako pana
wewnętrzni jako przyjaciela
ukryci jako siebie samego
kształtując i spełniając postać Boga w sobie

ściśle z Bogiem zjednoczeni
odchodzą zbawieni w ciele złudzenia
podobnym do Boga
nie pozostawiając za sobą
żadnych ziemskich szczątków

a w wielkim spełnieniu albo przepełnieniu
nie ma rozdwojenia ani zjednoczenia
wszystko bez początku i bez końca
trwa w jedynej kropce
nieusilnie i samoistnie
zachwycony w niedwoistym stanie
patrzy na wszystko wokół
tak jak na złudzenie
słyszy dźwięki
widzi światła
i czuje promienie
ale sam zostaje niewzruszony
w niedwoistym stanie
puszcza luźno własne wyobrażenie
i niczego nie pojmuje
niewzruszony w ciągłym ruchu
jego ciało staje się jak tęcza
lub oślepiający biały blask
nie zostawia nic za sobą
rozsiewa zbawienie
przez swoje promienie

poniedziałek, 11 lutego 2013

Zwodnicza dusza

Dusza przypomina obłudnika rzeczy.
To ona właśnie jest przyczyną powodującą trudności.

Ze świadectw bonu. Przekład własny.

།གཉིས་པ་སེམས་ནི་དངོས་པོའི་བདུད་དང་འདྲ།
།བར་ཆོད་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི་དེ་ཉིད་དོ།
 
ཞེས་བོན་ལུང་ལས་བྱུང་ངོ་།

środa, 6 lutego 2013

Tajemne krainy

Świat Wiecznej Świętości i Kraina Źródła nie są daleko.
Nie trzeba do nich książek, ani map.
Spójrz na niebo i we własne serce.