(248) Szkółka: Określenie skupiska widoków གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ།

Skupienie wielości tego, co widoczne.
(gzugs rung du ma spungs pa de)
 

Ponieważ powiedziano w Skarbcu (mDzod): „Widoki to tułaczka trzech obszarów. Ona zachowuje określenie tego, co widoczne” (gzugs ni khams gsum 'khor ba ste/ gzugs su rung ba'i mtshan nyid 'dzin); oraz w Streszczeniu „Zbiorów” ('Bum Tig): „Widokami jest to, co widoczne” (gzugs ni gzugs su rung ba ste).

To należy do skupiska widoków.

(247) Szkółka: Skupisko widoków

1. Określenie (mtshan nyid) 
2. Podział (dbye ba)

To należy do pięciu skupisk.

(246) Szkółka: Podział przez pięcioraki zestaw

Pięć skupisk (phung po lnga):

1. Skupisko widoków (gzugs kyi phung po)

2. Skupisko uczuć (tshor ba'i phung po)

3. Skupisko wyobrażeń ('du shes kyi phung po)

4. Skupisko wytworów ('du byed kyi phung po)

5. Skupisko doznań (rnam par shes pa'i phung po)

To należy do podziału przedmiotu.

Miłość

Własność Świętego¹ to Miłość,

Miłość to Obecny.²

Synu narodu,

Miłość to wielka próżnia,

wielka próżnia to Wielka Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to niebo,

niebo to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to stałość,

stałość to Słowo,³

Słowo to Społeczność,⁴

Społeczność to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to radość,

radość to Słowo,

Słowo to Społeczność,

Społeczność to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to czystość,

czystość to Słowo,

Słowo to Społeczność,

Społeczność to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to osoba,

osoba to Słowo,

Słowo to Społeczność,

Społeczność to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to balsam,

balsam to Miłość,

Miłość to własność Świętego,

własność Świętego to Słowo,

Słowo to Społeczność,

Społeczność to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to nadprzyrodzone oświecenie wszystkich oświeconych bohaterów,⁵

oświecenie to Miłość,

Miłość to Obecny.

Synu narodu,

Miłość to treść niezmiernej czynności wszystkich wszechmocnych świętych,

treść niezmiernej czynności to Miłość.

Wiedz zatem, że Miłość jest Obecnym.

Przypisy:

1  Tyb. Sangs rgyas, wym. śr.-tyb. Sangdzie, odpowiednik sanskr. Buddha.

2  Tyb. De bzhin gshegs pa, wym. śr.-tyb. Deśin siekpa, odpowiednik sanskr. Tathāgata.

3  Tyb. Chos, wym. śr.-tyb. Cio, odpowiednik sanskr. Dharma.

4  Zgromadzenie, Kościół. Tyb. dGe 'dun, wym. śr.-tyb. Gendun, odpowiednik sanskr. Saṅgha.

5  Tyb. byang chub sems dpa', wym. śr.-tyb. ciankciup sempa, odpowiednik sanskr. bodhisattva.

Mowa Buddy spisana z objawienia Łang Fan Szuna (Wang Fan Shun?/...Zhun? W piśmie tybetańskim oddane tak: Wang Phan Zhun/Wang Phab Zhwun). Był on chińskim przełożonym (rgya nag mkhan po), o którym właściwie nic nie wiadomo. Tłumaczem tybetańskim jego dzieła był Gełej Lodro (dGe ba'i bLo gros), który zmarł prawdopodobnie ok. 1089 r. Nazwa pisma w języku tybetańskim: 'Phags pa yongs su mya ngan las 'das pa chen po'i mdo (Podniosła mowa o wielkim, zupełnym spoczynku), w tybetańskim kanonie świętych pism buddyjskich (Kandziur – bKa' 'gyur) t. 52, wyd. dPe bsdur ma, Pekin 2006-2009, s. 562–563.

Przekład z tybetańskiego i przypisy: Jakub Szukalski

Przypomina to nauczanie Jezusa: „Bóg jest Miłością” (Ewangelia według Świętego Jana 4,8.16). Określenie „Obecny” (tyb. De bzhin gShegs pa, sanskr. Tathāgata) odnosi się znaczeniowo do Boga Jedynego. Por. Rozpatrzenie określenia Tathāgata तथागत। དེ་བཞིན་གཤེགས་པ།

།སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་སྟོང་པ་ཆེན་པོའོ།

།སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི་བྱམས་པ་ཆེན་པོའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་ནམ་མཁའོ།

།ནམ་མཁའ་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་རྟག་པའོ།

།རྟག་པ་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་བདེ་བའོ།

།བདེ་བ་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་བདེ་བའོ།

།བདེ་བ་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་ཡོངས་སུ་དག་པའོ།

།ཡོངས་སུ་དག་པ་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་བདག་ཅེས་བྱའོ།

།བདག་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་བདུད་རྩིའོ།

།བདུད་རྩི་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནོ།

།སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་ཆོས་སོ།

།ཆོས་ནི་དགེ་འདུན་ནོ།

།དགེ་འདུན་ནི་བྱམས་པའོ༑

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་བོ།

།བྱང་ཆུབ་ནི་བྱམས་པའོ།

།བྱམས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ།

།རིགས་ཀྱི་བུ་བྱམས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚད་མེད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ།

།ཚད་མེད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་བྱམས་པའོ།

།དེ་བས་ན་བྱམས་པ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ།

ཞེས་འཕགས་པ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོའི་ ་མདོ་ལས་བྱུང་ངོ༌།

(245) Szkółka: [Pewne wyjaśnienie czterech okoliczności]

Jaki jest więc sposób powstawania z czterech okoliczności? Dusza (sems) i pierwiastki duchowe (sems 'byung) powstają z wszystkich czterech okoliczności, a zaciekawienie niepojęciem ('du shes med pa'i snyoms 'jug) i zaciekawienie ustaniem ('gog pa'i snyoms 'jug) powstają z trzech okoliczności z wyjątkiem okoliczności powiązanej. Nie powstają z okoliczności powiązanej, ponieważ te dwa nie są pojmowaniem wiążącym (skupiającym się, tyb. dmigs byed). Pozostałości niezależnych wytworów (ldan min 'du byed lhag ma rnams) i materie (bem po rnams) inne niż dwa zaciekawienia powstają z okoliczności przyczynowych i okoliczności osobliwych. Ponieważ Streszczenie „Skarbca” (mDzod Kun btus) mówi: „Dusza i pierwiastki duchowe są tworzone przez cztery; zaciekawienie – przez trzy, z wyjątkiem okoliczności powiązanej. Inne są tworzone z okoliczności osobliwych i przyczyn” (/sems dang sems 'byung bzhis bskyed de/ /snyoms 'jug dmigs rkyen ma gtogs gsum/ /gzhan ni bdag rkyen rgyu las bskyed/). Ten wykład czterech okoliczności nie jest mówiony w zgodzie z odłamem innych [tzn. pozostałych obrządków tybetańskich poza bonem], ale jest to opowiedziane bez przekręcania zamysłu własnych źródeł [tzn. pism źródłowych bonu]. Takie jest wyjaśnienie Nimy Tenzina (Nyi ma bsTan 'dzin).

Uwaga odnośnie ostatniego zdania. Nauka o czterech okolicznościach obecna jest we wszystkich obrządkach buddyzmu tybetańskiego, a na tym miejscu pojawia się tylko odmienne jej wyjaśnienie. Ponadto, takie samo wyliczenie czterech okoliczności jest już obecne w naukach wczesnego buddyzmu indyjskiego. Pierwsze chyba wzmianki pojawiają się u Nagardziuny (Nāgārjuna, ok. 150-250 r.) w jego dziele Mūla madhyamika vṛtti akutobaya. Poza tym przedstawione tutaj wyliczenie czterech okoliczności podają także tacy uczeni, jak: Asanga (Asaṅga, IV w.), Wasubandu (Vasubandhu, IV/V w.), Buddapalita (Buddhapālita, ok. 470-550 r.), Bawiweka (Bhāviveka, ok. 500-578 r.), Styramati (Sthiramati, ok. 510-570 r.), Jasomitra (Yasomitra, VI w.), Dźinamitra (Jinamitra, ok. VI w.), Ciandrakirti (Candrakīrti, ok. 600-650 r.), Prtywibandu (Prthivibandhu, VII w.?), Kamalaśila (Kamalaśīla, ok. 740-795 r.), Purnawardana (Purnavardhana, VIII w.), Danaśila (Dānaśīla, ur. IX w.).

To należy do czterech okoliczności.

(244) Szkółka: Określone jako okoliczność bezpośrednia

To dusza (sems) i pierwiastki duchowe (sems 'byung).

Ponieważ tamże (tzn. w mDzod Kun btus) powiedziano: „Gdy tylko ustało umysłowe działanie, pojmowanie tworzy samą świadomość” (/yid la byed pa 'gag ma thag/ /shes pa de ni rig tsam bskyed/), i w Wyróżnieniu trzech określeń (mTshan nyid gsum gyi rab dbye): „Okolicznością bezpośrednią nazywana jest wcześniejsza chwila pojmowania tworząca chwilę późniejszą” (de ma thag rkyen ni/ shes pa skad cig snga mas/ skad cig phyi ma bskyed pa la bya'o/).

To należy do okoliczności bezpośredniej.

(243) Szkółka: Określenie okoliczności bezpośredniej དེ་མ་ཐག་རྐྱེན།

Takie pojmowanie, które sprawia utworzenie możnościowo postrzegania treści własnego skutku bez przeszkody innego pojmowania.

(shes pa gang zhig/ rang 'bras shes pa gzhan gyis bar ma chod par yul 'dzin nus su bskyed par byed pa)

To należy do okoliczności bezpośredniej.

(242) Szkółka: Okoliczność bezpośrednia

1. Określenie (mtshan nyid) 
2. Określone (mtshan gzhi)

To należy do czterech okoliczności.

(241) Szkółka: Określone jako okoliczność osobliwa

Na przykład tkacz jest okolicznością osobliwą tkaniny wełnianej, a zdolność oka (dmig dbang) okolicznością osobliwą czucia oka (mig shes).

To należy do okoliczności osobliwej.

(240) Szkółka: Określenie okoliczności osobliwej བདག་རྐྱེན།

Albo taka, że tworzy przedmiotowo, samodzielnie, własny skutek, albo taka, że sprawia utworzenie możnościowo postrzegania treści własnego skutku.

(rang gi 'bras bu rang dbang can du dngos su bskyed pa'am/ rang 'bras yul 'dzin nus su bskyed par byed pa gang rung du gyur ba de)

Ponieważ tak powiedziano tamże (tzn. w mDzod Kun btus): „Okoliczność osobliwa to pomocnica współpracy. Tworzy samodzielnie własny skutek albo tworzy możność postrzegania treści zmysłowej”. (/bdag rkyen lhan cig byed pa'i grogs/ /'bras bu rang dbang can bskyed dam/ /dbang po yul la 'dzin nus bskyed/)

Uwaga. Określenie rangłankciendu (rang dbang can du) przełożone jako samodzielnie można też przetłumaczyć bardziej dosłownie jako samowładnie, samomocnie. Wyraz ten często występuje w znaczeniu niezależnie.

Wyraz dak (bdag), który pojawia się przy okoliczności, cien (rkyen), może oznaczać, że jest ta okoliczność także okolicznością osobową, podmiotową. Wskazują na to również pojęcia pojawiające się w określeniu tej okoliczności, takie jak samodzielność i postrzeganie.

To należy do okoliczności osobliwej.

(239) Szkółka: Okoliczność osobliwa

1. Określenie (mtshan nyid)

2. Określone (mtshan gzhi)

To należy do czterech okoliczności.

(238) Szkółka: Określone jako okoliczność powiązana

Szóstka treści (yul drug po) kolejno, takich jak widoki (gzugs), to określone. Ponieważ, gdy widoki są okolicznościami powiązanymi z towarzystwem doznania oczu (mig gi rnam par shes pa), to złożone słowa ('dus byas kyi bon rnams) są okolicznościami powiązanymi z doznaniem umysłu (yid kyi rnam par shes pa). Ponieważ w Wyborze ze „Skarbca” (mDzod Kun btus) powiedziano: „Okoliczność powiązana to sześć treści, takich jak widoki. Tworzy według rodzaju treści” (/dmigs rkyen gzugs sogs yul drug ste/ /yul gyi rnam pa can du bskyed/).

Uwaga. Treściami (yul) nazywa się to, co jest przedmiotem doznania zmysłowego i umysłowego, a więc: widoki, dźwięki, smaki, zapachy, dotyki, słowa.

To należy do okoliczności powiązanej.