W opisie dziedzictwa zamysłu wyróżniono miejsce, objawiciela i podobieństwo dziedziczenia zamysłu. W przypadku miejsc, wszystkie dziewięć odnoszą się do okolic niepodległości (tyb. ogmin ‒ 'og min, sanskr. akaniṣṭha), która jest najwyższym miejscem z siedemnastu obszarów obrazu. Objawiciel Namaszczony (Tonpa Sienrab), a także Budda Siakiamuni wymienili trzy obszary (khams gsum), w których rodzą się dusze: obszar pragnienia ('dod khams), obszar obrazu (gzugs khams) i obszar bez obrazu (gzugs med khams). Te obszary są jakby płaszczyznami życia osobistego: płaszczyzną fizyczną, moralną i psychiczną. Zatem jeśli chodzi o dziedziczenie zamysłu, to odbywało się ono na płaszczyźnie moralnej, w przestrzeni słowa (tyb. pon jing/cio jing ‒ bon dbyings/chos dbyings, sanskr. dharmadhātu), na najwyższym szczeblu niezawisłości.
Słowność (bon nyid/chos nyid, sanskr. dharmatā) należy więc rozumieć nie tylko jako istotę słowa, ale także jako moralność, lojalność, solidarność, posłuszeństwo, grzeczność i sumienność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz