Jest tak wiele objawień
i tak wiele słów, ale ostatecznie zwyczajność jest niewyrażalna
i bezimienna. Nawet nie możesz powiedzieć, że tą zwyczajnością
jest dusza, głos lub objawienie. Więc jeśli próbujesz coś
powiedzieć, to jest to błędem. Kiedy nie ma połączenia ze
świadomością, duszą i słowem, nie ma rozmyślania. Ta
zwyczajność nie jest zmysłowa. Niczego nie można odczuć. Ta
zwyczajność nigdy nie została stworzona i nie może zginąć. Jest
ona nazywana własną świadomością. Jest zawsze spokojna. Jest
najlepsza – sama w sobie jest jasna, sama w sobie próżna. Nie ma
możliwości, by o tym mówić i myśleć. Jeśli zrozumiesz ten stan
– bez myślenia i bez mówienia – utrzymuj to takim, jakie jest.
Jest to spojrzenie świętego.
Słowa
Wielkiego Hortego (Hor ti Chen po) zaczerpnięte z dziedzictwa
doświadczenia (nyams rgyud), tak jak przekazał je ustnie Czcigodny
Jongzin Tenzin Namdak (Yongs 'dzin bsTan 'dzin rNam dag Rin po che) w
Wildze we wrześniu 2003.
Przekład z
angielskiego: Jakub Szukalski
Wielki Horty
ཧོར་ཏི་ཆེན་པོ།
Dziékujé :-)
OdpowiedzUsuń;)
OdpowiedzUsuń