Wiedz też, że próżność pozbawiona litości jest czynem
oszusta. Wiedz też, że litość pozbawiona próżności
jest czynem oszusta. Wiedz, że to znaczenie
niedwoistości jest zamysłem Świętego.
Saraha (123 r. prz. n. Chr.?/VIII po n. Chr.?), Mi
zad pa'i gter mdzod yongs su gang ba'i glu zhes bya ba gnyug ma'i de
nyid rab tu ston pa'i rgya cher bshad pa (Obszerne wyjaśnienie
objawiające wrodzoną tożsamość, nazwane Pieśnią całej pełni
niewyczerpanego skarbca), sanskr.
Doha nidhi koṣa gīti nāma
vari pūra praśāsta mani tiyo ṭīkā,
Tendziur (bsTan 'gyur) t. 26, wyd.
Krung go'i Bod Rig pa'i dPe skrun khang (tzw. dPe bsdur ma), Pekin
2006-2009, s.
650. Ze zbioru wyjaśnień do tybetańskiego kanonu świętych pism
buddyjskich. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.
Uwaga.
Wskazanie na znaczenie niedwoistości oraz nazwa tego pisma wydają
się nawiązywać do nauki o wielkim spełnieniu (rdzogs
chen), zachowanej tylko w
tybetańskich obrządkach buddyjskich bon (bon)
i ningma (rnying ma).
Nazwa nidhi koṣa może
kojarzyć się z maha
sandhi, które
jest sanskryckim określeniem odpowiadającym wielkiemu
spełnieniu (rdzogs chen). Nie
znam sanskrytu i nie czytałem tego pisma w całości, aby móc
potwierdzić te przypuszczenia. W każdym razie rzecz ta jest warta
dokładnego zbadania. Warto jeszcze dodać, że określenie całej
pełni (yongs su gang ba) pojawia
się w niektórych naukach Buddy Siakjamuniego.
Saraha
(obraz z British Museum)
སྙིང་རྗེ་དང་བྲལ་བའི་སྟོང་ཉིད་ཀྱང་བདུད་ཀྱི་ལས་སུ་རིག་པར་བྱའོ།
།སྟོང་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་སྙིང་རྗེ་ཡང་བདུད་ཀྱི་ལས་སུ་རིག་པར་བྱའོ།
།གཉིས་སུ་མེད་པའི་དོན་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པར་རིག་པར་བྱའོ།
ཞེས་མི་ཟད་པའི་གཏེར་མཛོད་ཡོངས་སུ་གང་བའི་གླུ་ཞེས་བྱ་བ་གཉུག་མའི་དེ་ཉིད་རབ་ཏུ་སྟོན་པའི་རྒྱ་ཆེར་བཤད་པ་ལས་བྱུང་ངོ༌།
Po szerszym przejrzeniu tego pisma stwierdzam, że przedstawiona w nim nauka dotyczy wyraźnie wielkiego spełnienia (dzokczen - rdzogs chen). Można to stwierdzić na podstawie znaczenia i używanych określeń. Zastanawiające, że w przyjętych podziałach bibliotekarskich pismo to w Tendziurze zaliczane jest do dziedzictwa (sanskr. tantra, tyb. rgyud), a z podań o Sarasze wynika, że znał on i głosił nauki wielkiego gestu (sanskr. maha mudra, tyb. phyag rgya chen po), zwane też wielką pieczęcią. Obecne pismo poświadcza, że znał on nie tylko wielki gest, ale również wielkie spełnienie (rdzogs chen).
OdpowiedzUsuń