wtorek, 20 grudnia 2016

Próżność i litość

Wiedz też, że próżność pozbawiona litości jest czynem oszusta. Wiedz też, że litość pozbawiona próżności jest czynem oszusta. Wiedz, że to znaczenie niedwoistości jest zamysłem Świętego.

Saraha (123 r. prz. n. Chr.?/VIII po n. Chr.?), Mi zad pa'i gter mdzod yongs su gang ba'i glu zhes bya ba gnyug ma'i de nyid rab tu ston pa'i rgya cher bshad pa (Obszerne wyjaśnienie objawiające wrodzoną tożsamość, nazwane Pieśnią całej pełni niewyczerpanego skarbca), sanskr. Doha nidhi koṣa gīti nāma vari pūra praśāsta mani tiyo ṭīkā, Tendziur (bsTan 'gyur) t. 26, wyd. Krung go'i Bod Rig pa'i dPe skrun khang (tzw. dPe bsdur ma), Pekin 2006-2009, s. 650. Ze zbioru wyjaśnień do tybetańskiego kanonu świętych pism buddyjskich. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

Uwaga. Wskazanie na znaczenie niedwoistości oraz nazwa tego pisma wydają się nawiązywać do nauki o wielkim spełnieniu (rdzogs chen), zachowanej tylko w tybetańskich obrządkach buddyjskich bon (bon) i ningma (rnying ma). Nazwa nidhi koṣa może kojarzyć się z maha sandhi, które jest sanskryckim określeniem odpowiadającym wielkiemu spełnieniu (rdzogs chen). Nie znam sanskrytu i nie czytałem tego pisma w całości, aby móc potwierdzić te przypuszczenia. W każdym razie rzecz ta jest warta dokładnego zbadania. Warto jeszcze dodać, że określenie całej pełni (yongs su gang ba) pojawia się w niektórych naukach Buddy Siakjamuniego.

Saraha
(obraz z British Museum)

སྙིང་རྗེ་དང་བྲལ་བའི་སྟོང་ཉིད་ཀྱང་བདུད་ཀྱི་ལས་སུ་རིག་པར་བྱའོ། །སྟོང་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་སྙིང་རྗེ་ཡང་བདུད་ཀྱི་ལས་སུ་རིག་པར་བྱའོ། །གཉིས་སུ་མེད་པའི་དོན་འདི་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པར་རིག་པར་བྱའོ།

ཞེས་མི་ཟད་པའི་གཏེར་མཛོད་ཡོངས་སུ་གང་བའི་གླུ་ཞེས་བྱ་བ་གཉུག་མའི་དེ་ཉིད་རབ་ཏུ་སྟོན་པའི་རྒྱ་ཆེར་བཤད་པ་ལས་བྱུང་ངོ༌།

1 komentarz:

  1. Po szerszym przejrzeniu tego pisma stwierdzam, że przedstawiona w nim nauka dotyczy wyraźnie wielkiego spełnienia (dzokczen - rdzogs chen). Można to stwierdzić na podstawie znaczenia i używanych określeń. Zastanawiające, że w przyjętych podziałach bibliotekarskich pismo to w Tendziurze zaliczane jest do dziedzictwa (sanskr. tantra, tyb. rgyud), a z podań o Sarasze wynika, że znał on i głosił nauki wielkiego gestu (sanskr. maha mudra, tyb. phyag rgya chen po), zwane też wielką pieczęcią. Obecne pismo poświadcza, że znał on nie tylko wielki gest, ale również wielkie spełnienie (rdzogs chen).

    OdpowiedzUsuń