Jeśli
coś zawiera się w którymś z sześciu otworów skażeń (zag
pa'i sgo drug), jest nazywane
skażonym (zag bcas).
W sześciu
otworach (sgo drug):
(1)
osobowość skażenia (zag
pa'i bdag nyid)
to
namiętności zasadnicze (rtsa
nyon) i
namiętności bliskie (nye
nyon);
(2)
związanie z tym skażeniem (zag
pa de dang 'brel ba)
to namiętności (nyon
mongs)
i współwystępujące
pierwiastki duchowe
(lhan
cig 'byung ba'i sems 'byung);
(3)
opętanie nim (des bcing
ba) to prawości skażone (dge ba
zag bcas);
(4)
naśladowanie go (de'i rjes
su 'brang ba) to sumienie (kun
gzhi)
z
nasionami namiętności (nyon
mongs pa'i sa bon)
i tak dalej;
(5)
upodobnienie się do niego (de'i
rjes su mthun pa)
to sposoby
skupiania się na namiętnościach
(nyon
mongs pa'i dmigs tshul);
(6)
pochodzenie z jego przyczyny (de'i
rgyu las byung ba)
to skupiska
(phung po)
z ich smutkami (sdug
bsngal).
Tak
powiedziano w Wyjaśnieniu „Skarbca”
(mDzod 'grel)
Czcigodnego Pana (rJe
Rin po che) [tj.
Sieraba Dzialcena (Shes rab
rGyal mtshan), 1356–1415].
Uwaga.
Pierwszy z tych otworów bywa też nazywany istotą skażenia (zag
pa'i ngo bo).
Nazwa otwory (sgo) może być też tłumaczona jako drzwi, bramy, pośredniki.