Są to złe wyrzuty u źródła
(skye gnas kyi bag chags ngan pa rnams).
Ponieważ powiedziano
ponadto w Rozpostartym zbiorze (bDal 'bum):
„Poza czternastoma skażeniami znaczeń i znaków” (don
rtags zag pa bcu bzhi bral); i w Wielkim orle patrzenia
(lTa ba khyung chen): „Skażenia są
trzech rodzajów – skupiska, usposobienia i źródła” (zag
pa rnam pa gsum yin te/ /phung po khams dang skye gnas so/).
Uwaga. Ten podział trzech skażeń jest właściwy obrządkowi bon. W pozostałych obrządkach buddyjskich Tybetu przyjmuje się za uczonymi indyjskimi, takimi jak Asanga (Asaṅga, IV w.), Wasubandu (Vasubandhu, IV/V w.), Ciandrakirty (Candrakīrti, VII w.), Harybadra (Haribhadra, VIII w.), Abajakaragupta (Abhayākāragupta, XI w.), że trzema skażeniami (zag pa gsum) są: (1) skażenia pragnień (dod pa'i zag pa), (2) skażenia bycia (srid pa'i zag pa) i (3) skażenia nieświadomości (ma rig pa'i zag pa). Taki podział można widzieć jako zbliżony znaczeniowo do tego, który przedstawiony jest w obrządku bon. Różnica zawiera się głównie w zastosowanych nazwach.
To należy do podziału skażonego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz