(295) Szkółka: Podział na dwie prawdy

1. Prawda rzeczywista (don dam bden pa)

2. Prawda pozorna (kun rdzob bden pa)

W szczególności o tych dwóch. Według obrządku małego postępowania (theg pa chung ngu, odpowiednik sanskr. hīnayāna / theravāda) w Wyjaśnieniu postępowań (Theg 'grel) powiedziano, że „uważa się, że to, co nie może być zniszczone czy obalone umysłem (blo), jak chwila poznawania (shes pa skad gcig ma) i drobny proch (rdul phran), jest rzeczywistością (don dam), a to, co może być zniszczone czy obalone umysłem (blo) – ciąg poznawania (shes pa'i rgyun), gęste materie (bem po rags pa rnams), jest pozornością (kun rdzob)” (blos bshig pa'am gzhom pa mi nus pa ste/ shes pa skad cig ma dang/ rdul phran lta bu ni/ don dam yin la/ blos bshig pa'am gzhom par nus pa/ shes pa'i rgyun dang/ bem po rags pa rnams ni/ kun rdzob tu 'dod).

Według obrządku powszechnego postępowania (theg pa thun mong), słowa tułaczki ('khor ba'i bon rnams) uważane są za prawdę pozorną, a słowa spoczynku (myang 'das kyi bon rnams) – za rzeczywistą. Uznaje się tak, ponieważ powiedziano w Rozpostartym zbiorze (bDal 'bum): „Od widoku do starczej śmierci jest tułaczka [samsara], która jest prawdą pozorną. Od nadprzyrodzoności dawania do skutku nadprzyrodzoności jest spoczynek [nirwana], który jest prawdą rzeczywistą” (gzugs nas rga shi'i bar 'khor ba ste/ kun rdzob bden pa'o/ sbyin pa'i bla med nas/ bla na med pa'i 'bras bu'i bar ni myang 'das te/ don dam gyi bden pa'o). [Nadprzyrodzoność w tym wypadku jest bliskoznacznością przejścia, transcendencji, cnoty, zalety.]

Według obrządku przyczynowego wielkiego postępowania wymyślnego (rgyu'i theg chen spros bcas, odpowiednik sanskr. mahāyana, a w szczególności vijñavāda / vijñapti-mātra / yogācāra / cittamātra), to, co posiada sposób bycia niestworzony w znaku (nieupojęciowiony) (mtshan mar ma grub pa'i yin lugs dang ldan pa), to określenie pierwszej. Jeśli się dzieli, są dwie: rzeczywistość głębokiej wiadomości (zab mo gtam gyi don dam) i rzeczywistość dziedziny światowej sławy ('jig rten grags sde'i don dam). Pierwsza jest jak wolność od wszystkich wymysłów i jej treściwiec (podmiot) (spros pa thams cad dang bral ba dang/ de'i yul can lta bu'o). Druga jest jak wolność od stronniczości wymysłów i jej treściwiec (spros pa'i phyogs re bral ba dang/ de'i yul can lta bu'o). Ponieważ powiedziano ponadto w Cudownej pochodni drogi ziemskiej (Sa lam 'phrul gyi sgron me) Czcigodnego Pana (rJe Rin po che) [tj. Sieraba Dzialcena (Shes rab rGyal mtshan), 1356–1415]: „To, co posiada sposób bycia niestworzony w znaku, to rzeczywista prawdziwość” (mtshan mar ma grub yin lugs ldan/ /de ni don dam bden pa nyid/); oraz: „Głęboka wiadomość i światowa sława są wyjaśniane jako dwie rzeczywistości” (zab mo gtam dang 'jig rten grags/ /don dam gnyis su rnam par bshad/). To, co posiada sposób bycia widoczny w znaku (mtshan mar snang ba'i yin lugs dang ldan pa), to określenie prawdy pozornej. Jeśli się dzieli, są dwie: pozorność czystości pozbawionej różnorodnych wyrzutów (bag chags ci rigs kyis dben pa'i dag pa kun rdzob) i pozorność nieczystości towarzyszącej ujawnionym wyrzutom (bag chags mngon gyur dang 'grogs pa ma dag kun rdzob). Objaśniono szerzej we własnym wyjaśnieniu drogi ziemskiej Czcigodnego Pana.

W sposobie uznawanym przez wielkie postępowanie niewymyślne (theg chen spros med pa, odpowiednik sanskr. mahāyana, a w szczególności madhyamaka), tożsamość wolna od wszystkich wymysłów (spros pa thams cad dang bral ba'i de kho na nyid) to określenie pierwszej. To, co nie jest prawdziwie bytem, a wydaje się znaczeniem prawdziwym (bden par yod pa ma yin zhing/ bden pa'i don ltar snang ba de), to określenie drugiej. Ponieważ powiedziano w Dwóch prawdach rdzenia (dBu ma bden gnyis): „Określenie prawdy pozornej to niebyt wydający się znaczeniem. Określenie rzeczywistości to odcięcie [por. abstrakcja], jednakże wolne od wymysłów” (kun rdzob bden pa'i mtshan nyid ni/ /yod pa ma yin don snang ba'o/ /don dam mtshan nyid rnam par chad/ /'on kyang spros pa rnams dang bral/).

W obrządku skutkowego postępowania ukrytego zaklęcia ('bras bu gsang sngags theg pa, odpowiednik sanskr. guhyamantrayāna / mantrāyana / vajrayāna), obraz – własność Boga i Przestworzy – to, co pojawia się nieustannie jako rozkosz poznania (snang ba lha dang gzhal yas kyi rang bzhin/ ye shes kyi rol ba 'geg med du 'char ba de) – to pozorność, a wszystkie słowa zawierające się w jedynej kropce duchowości i ponadto ten zwyczajny sposób trwania rzeczywistości wolnej od wszystkich znaków wymyślania (bon thams cad sems nyid thig le nyag gcig tu 'dus la de yang spros pa'i mtshan ma thams cad dang bral ba'i don dam gshis kyi gnas lugs de) to prawda rzeczywista. Ponieważ powiedziano ponadto w Wydzieleniu skrytych znaczeń (gSang don rnam 'byed) sporządzonym przez Czcigodnego Pana: „Pozorność to siła nieustannej rozkoszy niewłasnego obrazowo kręgu bogów i bogiń. Rzeczywistość to wolność od złudzeń wymysłów pozorności, uważana za rzeczywistość i tutaj niepokrewna, ponieważ niepowstająca, wolna od wymysłów w jedynej duchowości” (kun rdzob lha dang lha mo rnams/ /snang la rang bzhin med pa yi/ /dkyil 'khor 'gag med rol ba'i rtsal/ /don dam sems nyid nyag cig la/ /skye med spros dang bral ba'i phyir/ /sgyu ma kun rdzob spros bral la/ /don dam 'dod dang 'dir mi mtshungs/).

Uwaga. Prawda rzeczywista i prawda pozorna są często nazywane prawdą całkowitą (absolutną) i prawdą względną (relatywną). Można je również porównać do prawdy nadprzyrodzonej (supernaturalnej, transcendentnej) i prawdy przyrodzonej (naturalnej, immanentnej). Prawda rzeczywista na podstawie językowej może być jeszcze nazwana prawdą ścisłą albo prawdą świętego znaczenia.

To należy do podziału przez dwojakie zestawy.

Bezbłędność

błąd jest w postrzeganiu

W Całości Słowności, odchylenia i potknięcia słów mieszczą się w prawidłowości. Głupi umysł wyróżnia to i nazywa błędem. Łodygi i liście wyrastające nieskładnie i licznie na prostej łodydze, nie niszczą prostoty łodygi, ale mieszczą się w jej prawidłowości.

(294) Szkółka: Określone jako przeczenie „nie ma”

Jak powiedziano w Wydzieleniu (rNam 'byed): „Zaprzeczenia twierdzeń, takie jak «próżność», «nie ma kielicha» (bezkielichowość), «nie ma przedmiotu» (bezprzedmiotowość), to przeczenia” (stong nyid bum med dngos med sogs/ /sgrub pa bkag rnams dgag pa yin/).

Jeśli je podzielimy, to są dwa:

1. Przeczenie „nie ma” zaprzeczające czynności (bya ba bkag pa'i med dgag)

2. Przeczenie „nie ma” zaprzeczające byciu (yod pa bkag pa'i med dgag)

Ponieważ powiedziano tamże: „Dwa zaprzeczenia – czynności i bycia” (bya dang yod bkag pa gnyis).

Pierwsze jest jak to, co nie jest kielichem (bum pa ma yin), próżność (stong nyid) i to, co nie jest sprzeczne z kielichem (bum pa dang mi 'gal ba).

Drugie jest jak bezprzedmiotowość (dngos med) i niewyobrażenie wymiernie osoby (bdag tshad mas ma dmigs pa).

To należy do przeczenia „nie ma”.

(293) Szkółka: Określenie przeczenia „nie ma” མེད་དགག

Coś dające się nazwać przeczeniem, a będące słowem nie odrzucającym twierdzenia po zaprzeczeniu twierdzenia.

(dgag pa'i ming gis gdags rung gang zhig/ sgrub pa bkag nas sgrub pa mi 'phen pa'i bon)

To należy do przeczenia „nie ma”.

(292) Szkółka: Przeczenie „nie ma”

1. Określenie (mtshan nyid)

2. Określone (mtshan gzhi)

To należy do podziału przeczenia.

Dźwięki zaklęć

   Wymowa istoty ma znaczenie, a nie wymowa brzmienia.

   Znaczenie jest takie, że dźwięki te powstały w zachwycie i przez wypowiadanie zgłosek odnosimy się do zachwytu, w którym powstały. Wymowa nie jest istotna, ale zachwyt.

   Wymowa jest tutaj narzędziem. Czy małe dziecko mówi do swojej mamy „mama” czy „maaaaaaaaaa...”, mama rozumie i odpowiada na wezwanie dziecka.

Przepraszam, proszę, dziękuję

sorry, please, thank you

oh, a, hm

(291) Szkółka: Określone jako przeczenie „nie jest”

To jak czyste miejsce kielicha, ponieważ odrzucasz miejsce po zaprzeczeniu kielicha.

(bum pa dag pa'i sa phyogs lta bu yin te/ bum pa bkag nas sa phyogs 'phen pa'i phyir ro)

Ponadto, ponieważ powiedziano w Wydzieleniu (rNam 'byed): „Dwa rodzaje przeczenia to „nie ma” i „nie jest”. „Nie jest” odrzuca twierdzenie zaprzeczające twierdzeniu” (dgag pa rnam gnyis med ma yin/ /ma yin sgrub bkag sgrub pa 'phen/).

To należy do przeczenia „nie jest”.

(290) Szkółka: Określenie przeczenia „nie jest” མ་ཡིན་དགག

Coś dające się nazwać przeczeniem, a będące słowem odrzucającym twierdzenie po zaprzeczeniu twierdzenia zaprzeczającego sobie.

(dgag pa'i ming gis gdags rung gang zhig/ rang gis dgag bya sgrub pa bkag shul du sgrub pa 'phen pa'i bon)

To należy do przeczenia „nie jest”.

(289) Szkółka: Przeczenie „nie jest”

1. Określenie (mtshan nyid)

2. Określone (mtshan gzhi)

To należy do podziału przeczenia.

(288) Szkółka: Podział przeczenia

1. Przeczenie „nie jest” (ma yin dgag)

2. Przeczenie „nie ma” (med dgag)

To należy do przeczenia.

(287) Szkółka: Bliskoznaczność przeczenia

To i przeczenie „nie ma” (med dgag) są równoznacznikami.

To należy do przeczenia.

(286) Szkółka: Określenie przeczenia དགག་པ།

Słowo uwzględniające nietwój ogólnik pojawiający się w treści wyobraźni, kiedy twój ogólnik pojawia się w treści wyobraźni.

(khyod kyi don spyi blo yul du 'char ba la/ khyod ma yin pa'i don spyi blo yul du 'char ba la ltos pa'i bon)

Ponieważ powiedziano w Wydzieleniu (rNam 'byed): „Przeczenie i twierdzenie to uwzględnianie i nieuwzględnianie pojawiającego się ogółu niebędącego tym pojawiającym się ogółem” (spyi 'char de min spyi 'char la/ ltos dang mi ltos dgag sgrub yin/). Ponadto w skrócie, jest ono zrozumiałe w wyszczególnieniu przez wyobraźnię (blos rnam bcad du rtogs bya).

To należy do przeczenia.

(285) Szkółka: Przeczenie

1. Określenie (mtshan nyid)

2. Bliskoznaczność (khyab mnyam)

3. Podział (dbye ba)

To należy do podziału na twierdzenie i przeczenie.

(284) Szkółka: Twierdzenie wykluczające

Równoznaczne ze stałością będącą nieprzeczeniem (dgag pa min par gyur ba'i rtag pa).

To należy do podziału twierdzenia.

(283) Szkółka: Twierdzenie wskazujące

Równoznaczne z nazwą własną (rang mtshan).

To należy do podziału twierdzenia.

Wielorakość Dobroci

Święci (buddowie) są posyłani z duchowego zamysłu Dobra (Samantabhadry). Pojawia się ich wielu, ponieważ wykonują różne czynności w zależności od miejsc, czasów i osób. Dobro jest wieczne, ale w doczesności przejawia się na rozmaite sposoby. W sobie jest Ono prostą niezłożonością, jak niebo.

(282) Szkółka: Podział twierdzenia

1. Twierdzenie wskazujące (snang ba'i sgrub pa)

2. Twierdzenie wykluczające (sel ba'i sgrub pa)

Inne możliwości tłumaczenia: twierdzenie przejawiające (przedstawiające), wydatne; twierdzenie usuwające
 

To należy do twierdzenia.