(14) Postępowanie zależne od bogów, ludzi i innych

Postępowanie zależne od bogów, ludzi i innych.

Obraz różnych przedmiotów rozumie jako prawdę. 

Nie dzieli treści i duszy – zna to powierzchownie. 

Przestrzega dokładnie prawego życia, słownego życia
       i dobrych pór.¹ 

Dusza rozmyśla o własnym wypracowaniu powyższego. 

Pracuje odrzucając i odwracając zło ciała, głosu i wyobraźni. 

Wykonuje dla siebie prawość i unika wykonywania grzechu. 

Gromadzi smutne czynności i używa też tego świata. 

Skutkiem tego jest dostawanie się do góry
       i na dół trzech obszarów. 

Pewne, że to otrzyma. Gdy nisko zboczy, 

z dołu nizin dostanie się na dół. Skutkiem będzie piekło. 

Nie ma pewności w tym postępowaniu –
       jest opowiadane dwojako.² 

Jest to część trzecia.

 

1  Dobre pory rozumiane powierzchownie to pełnie, nowie i kwadry księżyca oraz dni szczególnych świąt i uroczystości.

2  Prowadzi do góry albo na dół. Przez to, że wierny „gromadzi smutne czynności i używa też tego świata”, może dostać się na dół do piekła. „Unika wykonywania grzechu”, ale nie ma w tym przekonania, czy zrozumienia, więc „zbiera smutne czynności”. „Wykonuje dla siebie prawość”, ale nie myśli o innych, więc „używa tego świata”. Wszystko to jest powodem nienawiści, która może doprowadzić do zboczenia, a ono w następstwie może prowadzić do piekła. Postępowanie to nie jest więc pewne, bo przez okoliczności może być dobre albo złe. Możliwe, że dlatego mówi się tutaj o byciu zależnym, ponieważ droga i cel zależą od okoliczności. Prawy przyjaciel (gesie) Jundrunk Dziaco (dge bshes g.Yung drung rGya mtsho) wyjaśnił mi, że są dwa rozumienia tego określenia zależnego od boga, ludzi i innych (lha mi gzhan brten). Według jednego z nich jest to „poleganie na innym objawicielu albo nauczycielu własnego wyznania” (rang gi grub mtha'i ston pa'am dge rgan gzhan la brten). W ten sposób może być to nazwane „poleganiem na innym boskim i ludzkim objawicielu” (lha mi ston pa gzhan la brten). Według innego jeszcze rozumienia (rgyu mtshan gzhan pa zhig), „boży człowiek to mający osiągnąć cel stanowiska poniżej szczytu możliwości” (lha mi srid rtse man chad kyi go 'phang 'bras bu thob rgyu yod pa).

Twórca:
Wajrociana (VIII/IX w. lub wcześniej), z objawienia Wiernego Boga, Białego Światła (Sienla Okar, gShen lha 'Od dkar)

 

Źródło:

Theg pa'i rim pa mngon du bshad pa'i mdo rgyud, wyd. Gangs Ti se Bon gZhung Rig mDzod/ deb brgyad pa/ Theg rim dang dbu ma'i skor, Amdo 2009, s. 3.

Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski

 

དེ་ལ་ལྷ་མི་གཞན་བརྟེན་ཐེག་པ་ནི། 

།དངོས་པོ་སྣ་ཚོགས་སྣང་བ་བདེན་པར་རྟོག 

།ཡུལ་སེམས་མི་འབྱེད་འདི་ཁ་ལྟ་བུར་ཤེས། 

།དགེ་སྤྱོད་བོན་སྤྱོད་དུས་བཟང་མ་ལུས་བསྲུང༌། 

།གོང་མ་ལ་སེམས་རང་གི་བསྒྲུབ་བྱ་བསྒོམ། 

།ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ངན་སྤང་བཟློག་སྟེ་བསྒྲུབ། 

།དགེ་བ་རང་གི་དོན་སྤྱོད་སྡིག་སྤྱོད་སྤོང༌། 

།སྡུག་བསྔལ་ལས་བསོག་འཇིག་རྟེན་འདི་ཡང་སྤྱོད། 

ཁམས་གསུམ་གོང་འོག་འཕར་བ་དེ་ཡི་འབྲས། 

།ཐོབ་པར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ་དམན་པར་ལོག་སྤྱད་ན། 

།ངན་སོང་འོག་ནས་འོག་འཕར་དམྱལ་བའི་འབྲས། 

།ཐེག་པ་དེ་ལ་མ་ངེས་གཉིས་སུ་བཤད། 

།སྐབས་གསུམ་པའོ།།