czwartek, 27 grudnia 2012

Czystości

Czystość przekazu zależy od dającego, odbierającego i od dawanej rzeczy. W tym wszystkim konieczne jest zrozumienie.

Podpory

Święte obrazy, książki i pamiątki to pomoce.
Mają one służyć rozjaśnieniu świadomości.
Nie trzeba się o nie zabijać, ani martwić ich utratą.
Prawdziwy skarb to mądrość, i o nią należy dbać.

Rzeczy pomagające dojść do wiecznego znaczenia
są włączone w wieczny zamysł.
Rzeczy przemijają, ale wartość pozostaje.
Są więc wieczne mimo swej kruchości.

sobota, 8 grudnia 2012

Święte towarzystwo

Odwiedzam samotnego.
       Błogosławię go zamysłem nie-ja.
Rozmawiam z milczącym.

       Błogosławię go zamysłem nie-ja.
Ucztuję z głodnym.
 
       Błogosławię go zamysłem nie-ja.

Stając się towarzyszem,

       zabijam osobiste ja.
Jestem oświecicielem,

       odsłaniam prawdę bez ja.

poniedziałek, 12 listopada 2012

Wzór próżności

„Obraz to próżność” – powiedział Budda.

Zobacz, że obraz będąc odniesieniem dla świadomości, stanowi wzór. Zatem wzorem jest pustość – owa nieuchwytność, niezwykłość i zależność. Przypatrz się dobrze pustości, a poznasz wrota mądrości.

གཟུགས་སྟོང་པའོ། ཞེས་སངས་རྒྱས་གསུངས་སོ།

wtorek, 16 października 2012

Dobrotliwy bez kresu i ośrodka

Jest Dobrotliwym, bo nie ma kresu i ośrodka.
Jest przejrzystym rozumem, bo nie jest zewnątrz, ani wewnątrz.
Jest możliwością jakości, bo nie ma wad, ani zalet.

Z Ryku lwa (seng ge sgra bsgrags) – pisma o wielkim spełnieniu (dzokczen – rdzogs chen) z obyczaju bon. Przekład własny z tybetańskiego.

O Dobrotliwym przeczytaj tutaj i tam.

མཐའ་དང་དབུས་མེད་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ཡིན།
ཕྱི་དང་ནང་མེད་ཡེ་ཤེས་ཟང་ཐལ་ཡིན།
སྐྱོན་ཡོན་མེད་པས་ཇི་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཡིན།

།ཞེས་སེང་གེ་སྒྲ་བསྒྲགས་ལས་གསུངས་སོ། རྫོགས་ཆེན་བོན་ལུགས་སོ།

Ochotne złudzenie

Łudząc się złudzeniem,
złudzenie bierzesz z ochotą.

Z Sześciu świadectw (Lung drug), z wielkiego spełnienia (dzokczen – rdzogs chen). Obrządek bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

སྒྱུ་མས་སྒྱུ་མ་བསླུས་བཞིན་སྒྱུ་མ་དང་དུ་ལེན།

།ཞེས་ལུང་དྲུག་ལས་གསུངས་སོ། རྫོགས་ཆེན་བོན་ལུགས་སོ། 

Dziewiczość we wszystkim

Dwoiste postrzeganie jest błędem,
bo własność wszystkiego to dziewiczość.

Z Ryku lwa (Seng ge sgra bsgrags), z wielkiego spełnienia (dzokczen – rdzogs chen). Obrządek bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

།ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་ཀ་དག་པས།
།གཉིས་སུ་འཛིན་པ་འཁྲུལ་པ་སྟེ།


།ཞེས་སེང་གེ་སྒྲ་བསྒྲགས་ལས་གསུངས་སོ། རྫོགས་ཆེན་བོན་ལུགས་སོ།

poniedziałek, 15 października 2012

Rozmnażanie słowa

Jak zaczyn zalany herbatą1
powiększa swą objętość,
tak słowo zalane miłością.


1  Narodowa potrawa tybetańska, campa (rtsam pa).

wtorek, 2 października 2012

Nieskończone przeobrażenia

skutek staje się przyczyną
a przyczyna bywa skutkiem

jest początek i koniec wszystkich rzeczy
ale dobro pozostaje nieskończone

środa, 19 września 2012

Prawdziwe złudzenia

Doświadczanie złudzenia przez wiele osób
nie zmienia rzeczywistości złudzenia.
Złudzenie jest złudzeniem,
a nie prawdą.

Jeśli wiele osób się łudzi
i bierze własne złudzenie za prawdę,
to jest to tylko złudna prawda,
nie istotna.

niedziela, 9 września 2012

wtorek, 21 sierpnia 2012

Melodyjna pieśń

Pieśń serca
pełna jest słów
ale żadne ze słów jej nie zakłóca
żadne się nie wyróżnia
żadne nie jest osobiste
wszystkie płyną
w jednym zamyśle

mnóstwo słów
jedno znaczenie
jedna pieśń


Kilka słów o „ja”

   Budda nauczał o braku ja. Jednak w odniesieniu do prawdy względnej, w świecie porozumienia, cały czas używał zaimka osobowego „ja”, podobnie jak wszyscy święci. Bóg Jahwe przez „ja” zwracał się do Izraela. Trenpa Namka i Guru Rinpocze mówili o sobie „ja” i nie wpadali w pułapkę pychy.
   Jeśli jesteś dzieckiem Boga i zwracasz się do Niego „Ojcze”, to On nazywa ciebie „Synu”. Nie musisz się tutaj nazywać, ale gdy zwracasz się do Niewyrażalnego, to On sam ciebie nazywa. Niebo cię namaszcza na Syna. To „ja” nie martwi się o przetrwanie, ono samo się utrzymuje. To jest Słowo Przedwieczne. Myśl-Ojciec namaszcza Słowo-Syna i łączą się nierozerwalnie w Miłości-Duchu Świętym. Stanowią Jedno Życie, ale objawiają się troiście, w Trzech Osobach. Miłość nie jest pustą otchłanią. W wylaniu miłości na inne osoby widać, że ja jestem.
   Jeśli nie słyszysz Ojca jak cię nazywa, to wykonaj jakiś dobry uczynek, a usłyszysz jak ludzie powiedzą ci „dziękuję”. To znaczy, że widzą, że jesteś. Ty nie musisz się nazywać, Oni ciebie nazwą przez Ducha, który da im światło.
   Jeśli całkowicie wypierasz się „ja”, to jest to błędem. Dochodzisz wtedy do nicości bez nadziei. Nikt z ludzi ciebie nie zrozumie. Może dojść również do tego, że wstąpi w ciebie pyszny duch niszczyciela i zaczniesz swoim postępowaniem wyrządzać krzywdę innym.

   Ty nie musisz słyszeć Ojca jak mówi do ciebie „Synu”. Ty możesz nie nazywać Ojca. Możesz nie mieć zdolności mówienia swobodnej wymiany myśli z Wiecznym Duchem. Możesz nie widzieć celu w Troistej Miłości Osób. To nie jest jednak powód, żeby uznawać, że nie ma Tych Osób. Są ludzie ślepi, którzy nie widzą, są tacy, którzy nie słyszą, i tacy, którzy nie mówią – jedni od urodzenia, inni z wyboru. To że nie mają zdolności, nie uprawnia ich do wydawania sądu o całej rzeczywistości. Bo ich postrzeganie rzeczywistości jest zawężone.
   Gdyby przyjąć skrajną myśl zupełnego zaprzeczenia „ja”, przeczyłoby to wszystkiemu, co dotąd zostało powiedziane przez Boga i Jego Głosicieli (a także przez Buddę i Jego Mędrców). Z tą myślą nie dałoby się w ogóle sprawnie żyć i działać. Stałbyś się podobny do rośliny, kamienia albo nierzeczywistego stwora.
   Zauważ, że Życie chce żebyś był żywy. Bóg jest Bogiem Żywych, a nie umarłych. Życie, żeby ci się udzielić, patrzy na ciebie – którędy może do ciebie wejść. Życie uwzględnia ciebie jako osobę, żeby mogło ci się udzielać. Nawet jeśli jesteś zupełnie próżny, to Życie będzie ci się przypatrywało w jakim stopniu jesteś próżny, czy twoja próżność jest rzeczywista. To nie ty będziesz pytał, ale Życie będzie ciebie pytało. Życie oczekuje od ciebie zdania. Gdy anioł Gabriel przybył do Maryi, czekał na Jej zdanie. Powiedziała Ona wtedy „Oto ja, służebnica Pańska”. Bóg przez posłańca uwzględnił Maryję jako osobę – wziął pod uwagę Jej zdanie – uszanował Jej wolność. Bóg także oczekuje Twojego zdania. Dlatego mówi w Apokalipsie (Ap 3,15-16): „Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust”. Rozumiesz? On nie chce niepewniaków, ale w pełni wykształconych ludzi o mocnym zdaniu.
   Nawet jeśli uznajesz zupełny brak „ja” albo chcesz mówić bezosobowo jak Ramana Mahariszi, to Duch będzie przychodził do ciebie raz za razem, aby wypróbować stałość twojej woli i twego postanowienia (zdania). Jeśli twoje postanowienie będzie kruche w podstawach albo jeśli twoje drogi będą kręte, niezgodne z prawdą, to potkniesz się i zgubisz. Będziesz bez Ducha.
   Jak w ogóle chciałbyś rozmawiać z ludźmi, skoro nie uznajesz ludzkich prawd? Budda mówił o dwóch skrzydłach, których ptak potrzebuje do lotu. Są nimi rozumienie prawdy względnej i bezwzględnej. Jeśli nie uznajesz prawd względnych (jako umownych), to nie polecisz.

Groza, groza!
Ja, sam wielki rozum;
ja, stała, zdrowa postać;
ja, najwyższy, płonący gniewny;
ja, nieśmiertelny, bezpieczny od urodzenia...

Słowa z Uczty Iskry Rozumu (ye shes dbal mo tshogs kyi mchod pa), z obyczaju bon, przekład własny z tybetańskiego.

Oho!
Oto słowo – trucizna wielkiego kwasu,
oto balsam – król lekarstw.
Są rozumnym bogiem, gdy rozumiesz.
Są jadem pięciu trucizn, gdy nie rozumiesz.
Są ożywiającym lekarstwem,
a staną się uśmiercającą trucizną.
Wysławiając je, wyrzucam.
Gdy trafiają do boga, staje się uświęcony.
Gdy trafiają do słowa, staje się wykonane.
Gdy trafiają do przeciwnika, obracają w proch i pył.
A więc, przeciwnicy, zmiatajcie gdzieś indziej.

Słowa z Przekazu jednostkowego dzieła Góry Ognia (Me ri gcig sgrub bka' ma), z obyczaju bon, przekład własny z tybetańskiego.


Przerażający obraz Słowa
w postaci Góry Ognia, Meri
(karta ze zbiorów drogiego Jongzina Tenzina Namdaka;
skan własny) 

བསྭོ་བསྭོ་ང་ནི་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་ཉིད།
ང་ནི་སྲ་བརྟན་གཡུང་དྲུང་སྐུ།
ང་ནི་འབར་བ་ཁྲོ་བོ་མཆོག
ང་ནི་འཆི་མེད་སྐྱེས་ནས་བཙན།

ཞེས་ཡེ་ཤེས་དབལ་མོ་ཚོགས་ཀྱི་མཆོད་པ་ལས་བྱུང་ངོ


ཨེ་མ་ཧོ།
བོན་འདི་ཧ་ལ་ཆེན་པོའི་དུག
བདུད་རྩི་སྨན་གྱི་རྒྱལ་པོ་འདི།
རྟོགས་ན་ཡེ་ཤེས་ལྷ་ཡིན་ཏེ།
མ་རྟོགས་ཉོན་མོངས་དུག་ལྔའི་དུག
འཚོ་བར་བྱེད་པའི་སྨན་ཡིན་ཏེ།
འཆི་བར་བྱེད་པའི་དུག་ཏུ་འགྱུར།
འདི་དག་སྔགས་ཏེ་གཏོར་བྱས་ནས།
ལྷ་ལ་ཕོག་ན་ཚངས་པར་འགྱུར།
བོན་ལ་ཕོག་ན་འགྲུབ་པར་འགྱུར།
བགེགས་ལ་ཕོག་ན་ཐལ་བར་རྡུལ་དུ་བརླག
དེ་བས་བགེགས་རྣམས་གཞན་དུ་དེངས།

ཞེས་མེ་རི་གཅིག་སྒྲུབ་བཀའ་མའི་ལུགས་ལས་བྱུང་ངོ

Krótko o mistrzu

Mistrz daje uczniowi przykład życia swoją postawą.
Przez wiarę i szacunek do mistrza
otrzymuje się błogosławieństwa i wsparcie na drodze.
 

Mistrz dzieli się z uczniem słowem.
Wskazuje na to, co wartościowe w życiu.
Dzięki temu uczeń jest w stanie odróżnić prawdę od kłamstwa.
 

Mistrz oświeca duszę ucznia.
Swoim nieprzewidywalnym i promienistym działaniem
usuwa mroki w rozumieniu ucznia.

Napisanie na prośbę Bartosza Kazibudzkiego.

Mistrzowie
z dziedzictwa Lwa Mowy
(karta ze zbiorów drogiego Jongzina Tenzina Namdaka;
skan własny)

czwartek, 2 sierpnia 2012

Dary dla duchów

   Dlaczego w buddyzmie składa się dary duchom przyrody, a nawet duchom demonicznym, takim jak właściciele ziemscy (tyb. sadak – sa bdag), węże (tyb. lu – klu; sanskr. naga) i okrutnicy (tyb. nien – gnyan)? Duchy te uosabiają przecież nieokiełznane i szkodliwe siły. W jaki więc sposób składanie im darów mogłoby być dobrym czynem? Czy nie jest to umacnianie sił zła działających przeciw siłom dobra (i burzących porządek)? 
   Rzeczywiście, składanie takich darów u postronnych widzów wywoływać może wrażenie bałwochwalstwa. Jakie to jednak jest w istocie? Jaka myśl stoi za takim rodzajem działania? Gdy popatrzy się na istotę takiego działania – na powód, który do niego pobudza – widać wyraźnie litość. To litość pobudza do składania daru dla szkodliwego ducha. Nie jest to uległość szkodliwemu duchowi, bo składa się jemu tylko dar zaspokajający, a nie oddaje mu się swej duszy. 
   Chociaż oddaje się dary właścicielom ziemskim, to nie popada się w gnuśność i nie ulega się duchowi właścicieli ziemskich, który jest duchem nieświadomości i gnuśności. Zachowuje się świadomość i rozum, i tylko z litości daje się dar na uspokojenie niespokojnego gnuśnego ducha.
   Chociaż oddaje się dary wężom (albo lubieżnikom), to nie popada się w chciwość i nie ulega się duchowi węży, który jest duchem nieświadomości i chciwości. Zachowuje się świadomość i łaskawość, i tylko z litości daje się dar na uspokojenie niespokojnego chciwego ducha.
   Chociaż oddaje się dary okrutnikom (albo groźnym, strachom), to nie popada się w nienawiść i nie ulega się duchowi okrutników, który jest duchem nieświadomości i nienawiści. Zachowuje się świadomość i miłość, i tylko z litości daje się dar na uspokojenie niespokojnego nienawistnego ducha.
   Nie jest to więc uległość, ani nie jest to też słabość albo jakaś małostkowość. Posiadając moc mądrości, jest się w stanie wyjść ponad namiętności i skłonności, i nie mają one żadnej mocy nad tym, który posłuszny jest mądrości i mądrze postępuje. Zatem mocnego mędrca namiętności, ani jakiekolwiek złe duchy, nie są w stanie ruszyć, bo jest on obrazem Wiecznego, Niezniszczalnego.
   Skąd więc u osób, które idą w ślad za takim mocnym mędrcem, jakim jest sam Budda, rodzi się potrzeba daru dla słabszego i obłudnego ducha? W samym dającym nie ma takiej potrzeby. Wyraźnie pochodzi ona od samego niespokojnego ducha. Jest to więc potrzeba zadośćuczynienia.
   Ale jaka jest łączność między mocnym mędrcem albo jego naśladowcą a słabym duchem i jego naśladowcami? Łączność wynika z tego, że w mocnym mędrcu przez doskonałość miłości jest też chęć pomocy. Widzi on nieświadome i zwodnicze duchy i pragnie uwolnić od nich wszystkie istoty, które dały im się ociemnić i uwieść. Jego dar stanowi więc odkupienie – jest zadośćuczynieniem za zaciągnięte winy. Dar taki nie różni się w swej istocie od tego, jaki złożył Jezus Chrystus na krzyżu, oddając swoje ciało i krew w ręce zawistnych i ociemniałych duchów, które przybrały postać w oszalałym człowieku.

       W swoistym odruchu miłości
       ręka mędrca tryska światłami
       rozjaśniając ciemności świata

       nie ma granic w hojności Dobra
       daje dobrym i złym, by zbawiać

       ręka nie ustaje w dawaniu
       dla wiecznego uspokojenia
       i dla ukazania kochania

Buddyści składający dary dla duchów przyrody i duchów demonicznych uczą się miłości i miłosierdzia dla dusz zagubionych. Doprowadzając dar do doskonałości, stają się rzeczywiście zbawcami
 

Napisałem krótko,
żeby dać upewnienie wątpiącym,
uzasadnienie nierozumiejącym
i odpór prześladującym.

Mądrość

Miska z darem dla węży –
wodą z ziołami i kwiatami.
Składający dar widzi to wszystko
jako pałac wypełniony zbawczymi istotami

czwartek, 26 lipca 2012

Niezaburzona przestrzeń

Myślenie nie zaburza przestrzeni słowa.
Dobre i złe myśli pojawiają się jak fale na powierzchni morza, 
kiedy sama głębia morza pozostaje niewzruszona.

poniedziałek, 14 maja 2012

Najlepszy zmysłowiec

Oczy patrzą,
a uszy słyszą.

Przez uszy zobacz siebie,
przez oczy usłysz innych.

Uszy co patrzą
i oczy co słyszą
to najlepsze z oczu
i najlepsze z uszu.

Ślepe oczy

Twoje oczy patrzą na innych.
Lustra trzeba, żebyś ujrzał siebie.


Ze Skarbca cennych przysłów (Legs par bshad pa rin po che'i gter) Kungi Dzialcena (Kun dga' rGyal mtshan), zwanego Sakja Panditą (1182-1251), wyd. Krung go'i Bod Rig pa dPe skrun khang, Pekin 2007, s. 234.

Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski

།གཞན་ལ་ལྟ་བའི་མིག་ཡོད་ཀྱང་།
།རང་ཉིད་བལྟ་ན་མེ་ལོང་དགོས།

ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་བྲིས་པའི་ལེགས་པར་བཤད་པ་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་ལས་བྱུང་ངོ༌།

wtorek, 1 maja 2012

Hołd Jesie'mu Ozerowi

Gdy wchodziłem na górę,
pierwszy promień zaświecił.
Ukrył swoją wspaniałość
pod pozorem sprzątacza.
Oto prosta osoba
igra w sprawach zawiłych.
Głos Twój zabrzmiał w mym sercu,
zobaczyłem Lwa Mowy.
Gdy głos oraz postawa
razem do mnie mówiły,
sam król siedział przede mną,
pełen światła, w pałacu.
Ten świat znałeś jak miraż,
śmiałeś się i płakałeś.
Ty sam, Promień Poznania,
Światłem Łaski zabłysłeś.
Miejsce wnet opuściłeś.


27 kwietnia około 10 rano
odszedł Mnich z Gune, Jesie Ozer,
wspaniały duchowny bonu.


 Gune Trangsonk, Jesie Ozer (1950-2012),
zdjęcie: Seonah Yeom

འགུ་ནེ་དྲང་སྲོང་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར།


འགུ་ནེ་དྲང་སྲོང་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་གྱི་སྐུ་ཚེའི་ལོ་རྒྱུས་མདོ་ཙམ་གླེང་བ།

བསོད་ནམས་སྤྲིན་ཚོགས་གཡོས་པའི་ཉེར་ལེན་ལས།
སྐྱེས་རབས་སྦྲང་ཆར་ཕབ་པའི་པད་དཀར་ཞིག
ཞལ་ཕུའི་ལྷ་སྡེ་འགུ་ནེའི་ཁྱིམ་རྒྱུད་དུ།
རིགས་ཀྱི་མྱུ་གུ་བུས་པའི་རྣམ་ཐར་གླེང༌།

༡༩༥༠་ལོར་འགུ་ནེ་ཁྱི་དགའ་ཞེས་ཡབ་དམ་པ་འགུ་ནེ་བསོད་ནམས་དབང་འདུས་དང༌། ཡུམ་ལྡོང་བཟའ་་་་གཉིས་ཀྱི་སྲས་སུ་ཁྱུང་པོ་ནག་རུའི་ཞལ་ཕུའི་གྲོང་སྡེ་རུ་རིགས་ཀྱི་མྱུ་གུ་བུས། ཁོང་གི་ཨ་མྱེ་སོགས་ཁྱིམ་རྒྱུད་ཀྱི་མི་ཐོག་ཁ་ཤས་ཀྱིས་ཁྱུང་པོ་ནག་རུའི་ལྡིང་དཔོན་གྱི་གོ་གནས་བཞེས་ཏེ་སྡེ་འབངས་རྣམས་ཀྱི་སྐྱིད་སྡུག་ལེགས་ཉེས་ལ་འགན་ཁུར་གནང་མྱོང་ཡོད། དེར་བརྟེན་ཁོང་ནི་ཡུལ་སྡེས་གུས་བཀུར་དང་མཐོང་ཆེན་བྱེད་སའི་ཁྱིམ་རྒྱུད་ཅིག་གི་ནང་དུ་སྐྱེས་པས་ཀ་ཁ་ག་ངའི་དབྱངས་རྟ་སློབ་པའི་དགེ་རྒན་ཡོད་ལ། བྱིས་དུས་ཀྱི་འཚོ་བ་དང༌། འཚར་ལོང་ནི་བདེ་ཞིང་སྐྱིད་པའི་ངང་ནས་བསྐྱལ་རྒྱུ་བྱུང་ཡོད་ནའང་དེ་ནི་དུས་ཚོད་ཐུང་ངུ་ཞིག་ཏེ་མི་ཡི་སེམས་ཁམས་ཀྱི་ཚོར་འདུའི་གསོན་ཤུགས་མ་རྒྱས་པའི་བྱིས་དུས་ཀྱི་རྣམ་ཐར་རམ་མི་ཚེའི་འགོ་འཛུགས་སྟངས་ཀྱི་ལེའུ་ཚན་དང་པོའི་ གནས་ཚུལ་ཙམ་རེད།
༡༩༥༩་ལོའི་
ཟིང་འཁྲུག་གི་དབུ་ཁྱུད་བརྩམས་པ་ནས་བཟུང༌། དུས་ཀྱི་འཕོ་འགྱུར་དང༌། མི་ཡི་འཐབ་འཁྲུག་གི་སྐལ་པའི་བར་གསེང་ནས་ཁོང་ཚང་གི་མི་ཚེའི་སྐྱིད་སྡུག་དང༌། བསོད་ནམས་ཀྱི་འཕེལ་ཁ་ལ་འགལ་རྐྱེན་བར་ཆོད་གཅིག་ཐོག་གཉིས་བརྩེགས་བྱུང་ནས་ཁ་རྗེ་དབང་ཐང་གི་ཚེ་སྲོག་ལ་གོད་ཆགས་བསམ་ཡུལ་ལས་འདས་པ་ཐེབས། དེ་ནས་ཁོང་གི་ཨ་མྱེ་དང་ཕ་རྒན་གཉིས་རིམ་བཞིན་གྲོངས་ཤིང་ཨ་ཁུ་བཙོན་དུ་བཅུགས། དེ་རྗེས་ཁོང་ཚོ་མ་བུ་རྣམས་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་ལས་གནས་ནས་བུད་དེ་སྐྱབས་མེད་མགོན་མེད་དུ་ལྷག་ནས་མི་ལོ་དུ་མའི་རིང་བཀྲེས་ལྟོགས་དང༌། སྡུག་བསྔལ་གྱི་གཅོད་སྦྱང་ཁྲོད་མི་ཚེའི་འཚོ་བ་ཐབས་ཆག་རེ་མི་སྐྱེལ་ཁག་མེད་བྱུང་ཡོད། དེ་རྗེས་ཁོང་གི་ཨ་ཁུ་འགུ་ནེ་རྟོགས་ལྡན་དུ་འབོད་པ་ཁོང་བཙོན་གྲོལ་ཐོབ་རྗེས་ཡུལ་དུ་ལོག་ཅིང་ཤུལ་ལུས་མ་བུ་རྣམས་དང་ལྷན་འཛོམས་ཀྱི་སྐལ་བ་བྱུང་ནས་སྐྱིད་ཀྱི་ཉི་མ་ཤར་འགོ་བཙུགས་ནའང༌། སྔ་མའི་ས་ཞིང་ཁང་གསུམ་དང༌། རྟ་ནོར་ལུག་གསུམ། གཡུ་བྱུ་རུ། གཟི་སྤོས་ཤེལ། ཁྲོ་རྡོ་ཟངས། དར་གོས་ཆེན། ཕྲུག་ཚ་རུ། གསེར་དངུལ་རྒྱན་ཆ། དཔེ་ཆ་ཡིག་རིགས། མཆོད་ཆ་རོལ་མོ་སོགས་རང་གི་ཕ་མྱེས་རྣམས་ཀྱིས་ཐབས་མཁས་དང༌། ཤེས་འཇོན། རྔུལ་ཆུ་དང་ཤ་ཁྲག་གྲོན་ཟད་ཀྱི་དཀའ་ཚེགས་དུ་མའི་བརྒྱུད་རིམ་བཤར་ནས་བསགས་པའི་མི་ཐོག་དུ་མའི་རིང་གི་རྒྱུ་ནོར་ཡོངས་རྫོགས་འཕྲོག་པ་དང༌། བསྲེགས་པ། བཅག་པ་དང༌། གཏོར་བ་སོགས་བྱས་ཚར་ཞིང་ཤུལ་དུ་ལུས་པ་ནི་བཟའ་མི་རྣམས་ར་ལུག་བཏགས་པ་བཞིན་མཉམ་བཤིབས་དགོས་པའི་མི་ཟོག་མཉམ་གནས་ཀྱི་ཁང་ཆུང་ཐབ་ཆགས་ཤིག་དང༌། ཐབ་ཀྱི་རྫ་སྣོད་ནས་རླངས་པ་སྨུག་ལོང་ལོང་དུ་ཁོལ་བཞིན་པའི་ཆུ་ཁོལ་ཚ་བོ་ཕོར་གང་དང༌། རྩམ་པ་སྡེར་གང༌། དབྱར་དགུན་སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཚེགས་བཞི་ལ་བརྗེ་མྱོང་མེད་པའི་པགས་ཚགས་དྲེད་ནག་ཅན་རལ་རུལ་དུ་གྱུར་ཡོད་པ་དེ་ཙམ་མ་གཏོགས་མེད། ཡིན་ནའང་གནའ་མིའི་གཏམ་དཔེར། “མགོ་ནག་སྐྱིད་སྡུག་རང་གི་ལག” ཅེས་པ་ལྟར་ཁོང་མིང་སྲིང་ཆེ་བ་གཉིས་ཀྱིས་ཨ་ཁུའི་ལག་ཤེས་ཀྱིས་བསྐྲུན་པའི་རྫ་མའི་སྣོད་ཆས་རྣམས་ཁུར་ཏེ་ཁྱུང་པོ་དཀར་ནག་གི་ཡུལ་ལུང་དུ་མར་འགྲིམས་ནས་རྫ་ཚོང་བྱས་པས་སྐམ་རློན་གྱི་ཟས་རིགས་གང་བྱུང་བར་བརྟེན་ནས་མཐར་ཁོང་ཚོ་མུག་གེས་མ་ཤི་ཙམ་བྱུང་ཡོད།
དེ་ཡང༌།
།དུས་ཀྱི་སྲིན་པོ་འཁྲོས་པའི་ཁྲོ་ཞལ་གྱིས།
།སྣོད་བཅུད་ཟས་སུ་བསྟབ་པའི་ལྷག་མ་ལ།
།རིགས་ཀྱི་རྒྱུད་པ་མིང་སྲིང་གསུམ་པོ་ཡང༌།
།སྐྱིད་སྡུག་མཉམ་པའི་ལས་ཀྱི་སྲིན་བུ་གྱུར།
།ཞེས་ཀྱང་སྨྲའོ།
དེ་རྗེས་ཁོང་ཚང་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་ལས་གནས་ཐོག་ཡར་ཚུད་པ་ཙམ་བྱུང་ཡང་སྐབས་དེར་ཡུལ་ལུང་སྤྱི་ཡི་གནས་བབས་ཉམས་ཞན་ཡིནསྟབས་ལྟོ་མ་གཏོགས་ཙམ་ལས་དཀའ་ཚེགས་ཀྱི་ལས་ཀ་ལྕི་ཤོས་རྣམས་ཁོང་ཚང་དང་ཁོང་ཚང་འདྲ་བའི་གྲལ་རིམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁུར་དགོས་ཀྱི་ཡོད། དེ་མུས་སུ་ཁོང་གིས་གཅེས་པའི་དྲིན་ཆེན་མ་ཡུམ་དེ་ཉིད་ཚེ་ཡི་འཕེན་པ་རྫོགས་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཁུར་པོ་ལྕི་མོ་འཕྲག་ཐོག་ཏུ་ལྷུང་ཡང་སྐབས་དེར་ཁོང་གི་ཨ་ཁུ་འགུ་ནེ་རྟོགས་ལྡན་སོགས་ཆོས་བྱེད་མི་སྣ་རེ་གཉིས་ཀྱིས་གསང་སྟབས་ངང་གཤིན་པོའི་
ལམ་སྟོན་གྱི་ཞུ་སྒོ་གང་འགབ་གནང་རྒྱུ་བྱུང་ཡོད།
དེ་རྗེས་ཆོས་དད་རང་མོས་དང༌། ཞིང་འབྲོག་ཐོན་སྐྱེད་རྣམས་རང་བདག་རང་སྐྱོང་ཆོག་པའི་གུ་ཡངས་སྲིད་ཇུས་ལག་བསྟར་བྱུང་བ་ནས་བཟུང༌། སྐབས་སུ་བབས་པའི་འཆད་བྱ་འགུ་ནེ་ཁྱི་དགའ་ཁོང་ལ་དགའ་ཚོར་གྱི་ཚོར་སྣང་འཕར་མ་ཞིག་བྱུང་བ་དང་ལྷན་དུ་ཞིང་འབྲོག་གི་ལས་དཀའི་བར་གསེང་ཡོད་དོ་ཅོག་ལ་བོན་ཆོས་འདོན་ཀློག་གནང་ཆོག་པའི་གོ་སྐབས་དེ་དང་དུ་བླངས། དེ་ནི་ཁོང་གིས་སྐྱིད་སྡུག་དང༌། དཀའ་ཚེགས་དུ་མའི་མི་ཚེའི་ཉམས་མྱོང་གི་བརྒྱུད་རིམ་བཤར་ཡང་བློ་ཕུགས་བོན་དང༌། བདེན་པ་དཀོན་མཆོག་ལ་གཏད་པའི་སྙིང་གི་རུས་པ་དུས་ནམ་ཡང་ཉམས་མེད་གསོན་པོར་བཅངས་ཡོད་པའི་དན་རྟགས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་སྒོ་དབྱེའི་དུང་བརྡ་དང་པོ་ཐོས་མ་ཐག་ཡིད་ཀྱི་རྨ་བྱའི་གར་སྟབས་ཁྱུང་པོ་དཀར་ནག་སེར་གསུམ་གྱི་མངའ་ཁོངས་སུ་བཞུགས་པའི་སྐྱེས་ཆེན་རྣམ་པའི་ཕྱོགས་སུ་བསྒྱུར་ཏེ། འཇའ་ལུས་པ་གཙུག་ཕུད་འོད་ཟེར་དང༌། རྣལ་འབྱོར་བ་ཉི་མ་ཚུལ་ཁྲིམས། གོ་སེ་སྤྲུལ་སྐུ་རིན་རྒྱལ། མཁན་པོ་བོན་དབྱིངས་རང་གྲོལ། མཐའ་ཞུ་བླ་མ་གྲགས་ལྡིས་དང༌། པད་མ་བཀོད་ལེགས་སོགས་བླ་མ་རྣམས་སྤྱི་བོའི་
གཙུག་རྒྱན་དུ་བཀུར་ཞིང་བཤེས་གཉེན་དུ་བསྟེན་པ་དང༌། བོན་ཉན་པ། གདམས་ངག་ཞུ་བ། ཁ་ཐོན་འདོན་པ། ཡི་གེ་ཀློག་པ། རིམ་གྲོ་ལ་འབད་པ། གསུང་རབ་བཞེངས་བ། སྔོན་འགྲོ་བསགས་པ་སོགས་གཞན་ལས་ལྷག་པའི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་དགེ་ལ་འབད་པ་ཆུ་བོའི་ རྒྱུན་བཞིན་གནང་རྒྱུའི་གོ་སྐབས་ཐོབ།
འདི་ལྟར།
།སྐྱིད་སྡུག་ཉི་ཟླའི་ཆར་ནུབ་དུས་ཀྱི་འགྲོས།
།དཀར་ནག་རྒྱུ་འབྲས་འཕེལ་འགྲིབ་ལས་ཀྱི་ཚད།
།དགེ་སྡིག་དྲང་ཤན་ཕྱེད་པ་བདེན་པའི་མཐུ།
།གཡུང་དྲུང་བོན་ལ་སྤྱོད་པ་བོན་པོའི་
འགན།
།ཞེས་ཀྱང་སྨྲའོ།
ཕྱི་ལོ་༡༩༨༦་ལོར་༧སྐྱབས་རྗེ་སྨན་རིའི་ཡོངས་འཛིན་སློབ་དཔོན་བསྟན་འཛིན་རྣམ་དག་རིན་པོ་ཆེ་མཆོག་སྐུ་ཡི་འཁྲུངས་ཡུལ་དུ་ཆིབས་ཞལ་ཐེངས་དང་པོ་བསྒྱུར་བ་དང་འགུ་ནེ་ཁྱི་དགའ་ཁོང་ལ་གསེར་ཞལ་མཇལ་རྒྱུའི་ལས་སྔོན་གྱི་རྟེན་འབྲེལ་དུས་སུ་སྨིན། དེ་ཡང༌། རྒྱུད་ལས། འཁོར་བར་བློ་ལོག་ཁོང་ནས་མ་སྐྱེས་ན། །དད་པ་ཡོད་ཀྱང་ལོག་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ། ཞེས་པ་ལྟར་སྐབས་དེར་ཁོང་ལ་བཅོས་མིན་གྱི་ངེས་འབྱུང་དྲག་པོ་ཐུགས་རྒྱུད་ལ་འཁྲུངས་ནས་ཁྱིམ་མི་གཉེན་ཚན་ཀུན་གྱིས་བཤོལ་ཡང་མ་ཐུབ་པར་༧ཡོངས་འཛིན་རིན་པོ་ཆེའི་མདུན་ནས་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་མིང་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་ཞེས་ཐོབ། དེ་ནས་ཁོང་གིས”ཕ་ཡུལ་སྤངས་ཏེ་གྲྭ་སར་འགྲིམས”པའི་མི་ཚེའི་ལོ་རྒྱུས་གསར་པ་ཞིག་དབུ་བཙུགས་ཤིང༌། ལོ་དེར་ཕ་ཡུལ་ནས་ཐོན་ཏེ་རིམ་བཞིན་གྲྭ་ས་གཡུང་དྲུང་གླིང་དང༌། གཙང་ཐོབ་རྒྱལ་བཀྲ་ཤིས་སྨན་རི་དགོན་གཉིས་ལ་སྒྲིག་ལ་ཞུགས་པ་དང༌། ཁྲིམས་ལ་སྦྱོང་བ། གདམས་ངག་ཉན་པ། འཚོགས་ལ་བཞུགས་པ་སོགས་དགོན་གྱི་བཅའ་ཁྲིམས་དང༌། རང་གི་སྲུང་ཁྲིམས་ལ་གཅེས་སྲུང་ཉམས་ལེན་ཞུས་པ་མ་ཟད་དགོན་པའི་ཞུ་སྒོ་གང་ཐད་ལ་ཕྱར་བ་གྲུ་འདེགས་གནང་སྟེ་ཚ་རོང་བླ་མ་སྦྱིན་པ་རྒྱལ་མཚན་དང༌། རྒན་གཡུང་དྲུང༌། གྲྭ་ཚུལ་ཁྲིམས་བཅས་མཉེས་པ་གསུམ་གྱིས་ཚུལ་བཞིན་བསྟེན། དེ་བཞིན་དུས་འགྱུར་རྗེས་ཀྱི་སྨན་རིའི་སྒྲུབ་ཆེན་”སྨན་སྒྲུབ་འོད་ཟེར་འཁྱིལ་བ”འཚོགས་ཐེངས་དང་པོ་སྐྱོང་བའི་སྐལ་བཟང་ཤར་སྐབས་ཁོང་ཡང་སྒྲུབ་ཁང་ཨ་མཆོད་ཀྱི་གྲལ་དུ་བཞུགས་རྒྱུའི་སྐལ་པ་བྱུང་ཟེར། དེ་མུས་གཙང་གི་བོན་གནས་ཁག་ལ་མཇལ་སྐོར་དུ་ཕེབས་ཤིང་དད་པ་དག་སྣང་དང༌། ཕྱག་སྐོར་སྒྲིབ་སྦྱོང༌། ཁ་འདོན་བཟླས་བརྗོད་བཅས་ཀྱིས་ཐུགས་རྒྱུད་བོན་དང་འདྲེས་པར་བྱས། ཡིན་ནའང་ཁོང་གི་ཐུགས་འདོད་རེ་བ་ཆེ་ཤོས་ནི་༧སྐྱབས་རྗེ་ཡོངས་འཛིན་རིན་པོ་ཆེའི་སྐུ་གམ་དུ་བཤད་སྒྲུབ་གང་རུང་ལ་ཞུགས་ཏེ་སྐུ་ཚེ་གང་པོ་དགོན་གནས་སུ་བསྐྱལ་རྒྱུའི་ཆོད་སེམས་ཡོད་པ་ལྟར། གཙང་སྨན་རི་དགོན་གྱི་ལས་འཛིན་བླ་མ་རྣམས་ལ་བཀའ་དགོངས་ཞུས་ཏེ་ཁེར་རྐྱང་གི་མི་ཚེའི་བརྒྱུད་རིམ་བཤར་ནས་རིམ་བཞིན་སྟོད་ཕྱོགས་སུ་ཕེབས། སྟོད་ཀྱི་གངས་རྒྱལ་ཏི་སེ་དང༌། མ་པང་གཡུ་ཡི་མཚོ་མོ། སྟག་རི་ཁྲ་བོ། སྤོས་རི་ངད་ལྡན། ཁྱུང་ལུང་དངུལ་མཁར་སོགས་ཞང་ཞུང་གི་སྐུ་ལྷ་ཡི་དམ་མགོན་པོ་རྣམ་གསུམ་དང༌། རྒྱུང་ཡར་བླ་ཆེན་ཡབ་སྲས་བཅས་གཙང་མ་ཞང་ཞུང་གི་ལྷ་དང་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་གནས་ཆེན་ཁག་ལ་མཇལ་སྐོར་བྱས། དེ་ནས་རིམ་བཞིན་སྤུ་རོང་དང་དོལ་ཕྱོགས་བརྒྱུད་མཐར་བལ་ཡུལ་རྒྱལ་ས་ཡུམ་བུའི་ཉེ་འཁྲིས་སུ་གནས་བཅས་པའི་༧ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་རུ་འབྱོར་ཞིང་༧ཡོངས་འཛིན་མཆོག་གི་གསེར་ཞལ་ཐེངས་གཉིས་པ་མཇལ་རྒྱུའི་སྐལ་བཟང་རྙེད། སྐབས་དེར་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་ཞེས་གདགས་གཞི་ཁང་ཆུང་རེ་གཉིས་ཤིག་དང༌། རྩ་ཡི་སྤྱིལ་པོ་ཕུབ་སའི་ས་ཆ་སྟོང་པ་ཙམ་མ་གཏོགས་མེད། དེ་ནས་༧ཡོངས་འཛིན་མཆོག་གི་བཀའ་བགོས་ལྟར་ཁོང་གིས་དགོན་གནས་འདིར་ཞོགས་ཀ་བསང་གསོལ་ཁ་དང༌། དགོང་མོ་བོན་སྐྱོང་དང་འདོན་སྐུལ་སོགས་གསུང་ཞོར་དགོན་པའི་གནས་གཞི་བདག་སྐྱོང་བྱེད་བཞིན་དུས་ཚོད་མི་རིང་བར་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་རུ་བསྡད། དེ་མཚམས་བོན་གཞིས་ཐོབ་རྒྱལ་གསར་པར་༧སྨན་གྱི་སྒྲུབ་ཆེན་ཐེངས་དང་པོ་སྐྱོང་བ་དང་འབྲེལ་རྒྱ་གར་དུ་ཕེབས་ནས་༧སྐྱབས་རྗེ་སྨན་རིའི་ཁྲི་འཛིན་སོ་གསུམ་པ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་གསེར་ཞལ་དང་པོ་མཇལ་རྒྱུའི་སྐལ་བཟང་བྱུང༌། ༧སྐྱབས་རྗེ་སྨན་རིའི་ཁྲི་འཛིན་རིན་པོ་ཆེའི་མདུན་ནས་སྔ་ཕྱི་དུ་མར་གདམས་ངག་དང༌། དབང་ལུང་གང་ཟབ་གང་མང་ཐོབ་པ་མ་ཟད་རིན་པོ་ཆེ་མཆོག་གིས་ཐུགས་གཙིགས་ཆེན་པོ་གནང་སྟེ་འདུལ་བའི་གླེགས་བམ་སོགས་དཔེ་ཆ་གང་དགོས་ཀྱི་གནང་སྦྱིན་ཀྱང་ཐོབ་མྱོང༌། སླར་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་རུ་ཚུར་འབྱོར་ནས་༧ཡོངས་འཛིན་མཆོག་གི་བཀའ་དགོངས་ལྟར་མཆེད་གྲོགས་དྲང་སྲོང་སངས་རྒྱས་སྨོན་ལམ་སོགས་ཀྱི་ལྷན་དུ་དགོན་གནས་སྲུང་སྐྱོང་དང་སྒྲུབ་ཁང་ལྷ་མཆོད་བཅས་གཅིག་ལྕོགས་ཀྱི་ལས་གནས་བཞེས། དེ་མཚམས་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་དགོན་པ་བཞེངས་སྐྲུན་ཐོན་རིམ་བཞིན་ཡོངས་འཛིན་མཆོག་དགོན་གནས་འདིར་རྒྱུན་བཞུགས་མང་བ་དང༌། དེ་བཞིན་དུས་ཚོད་སྐར་ཆ་ཙམ་ཡང་བག་ཡངས་སུ་མི་གཏོང་བར་འཁོར་སློབ་རྣམས་ལ་བོན་གདམས་བཀའ་དྲིན་ཆེ་བསྐྱང་གནང་བ་མ་ཟད་ཐུན་བཞིའི་ཉམས་ལེན་ལ་བརྩོན་པར་བསྐུལ་བ་ལྟར་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་ཁོང་ལ་ཡང་དེ་དང་དེ་འབྲེལ་ཕྱི་ནང་གསང་གསུམ་གྱི་གདམས་ངག་དང་ཉམས་ལེན་རྣམས་བུམ་པ་གང་བྱོའི་
ཚུལ་དུ་ཐོབ།
༡༩༩༤་ལོར་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེའི་འདུ་ཁང་བཞེངས་སྐྲུན་གྲུབ་པ་དང༌། ༧སྐྱབས་རྗེ་སྨན་རིའི་མཁན་སློབ་རྣམ་གཉིས་དབུ་བཞུགས་ཐོག་རབ་གནས་རྒྱས་འཚོགས་གནང་བ་དང་འབྲེལ་༧དཔལ་ལྡན་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་རུ་བཤད་སྒྲུབ་གཉིས་ཀྱི་མིང་བྱང་དངོས་སུ་དབུ་བརྙེས། དེ་ནས་དགེ་སློང་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་ཁོང་སྒྲུབ་གྲྭའི་སྡེ་ཁོངས་སུ་བཞུགས་ཏེ་ལོ་ངོ་ལྔ་དང་ཧྲིལ་པོ་བཞི་ཡི་རིང་དུ་སྒྲུབ་གྲྭའི་ཉིན་རེའི་དུས་ཚོད་རེའུ་མིག་ལྟར་ཁྲིད་སྦྱོང་དང༌། བློ་སྦྱོང༌། རྩ་རླུང་དང་མུན་མཚམས། སྦྱིན་བཞིའི་དགེ་སྦྱོར་བཅས་ལ་ཆགས་མེད་བརྩོན་མཐར་༡༩༩༩།ལོར་སྒྲུབ་གྲྭ་མཐར་ཕྱིན་ཏེ་”གཤེན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་སྒྲུབ་ཐོན་”བའི་མཚན་གནས་བཞེས། དེ་ཡང་དགེ་བྱེད་པར་ལྡན་དགོས་པའི་ཆ་རྐྱེན་གཙོ་བོ་དབང་ལུང་ཁྲིད་གསུམ་གྱི་རྒྱུད་པ་དང་ལྡན་ཞིང༌། ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་ཉམས་ལེན་ཆད་མེད་དུ་བསྒྲུབ་རྒྱུ་བྱུང་ཡོད་པ་རྣམས་རང་གིས་བྱས་བསགས་ཀྱི་དགེ་རྩ་རླབས་པོ་ཆེ་ཞིག་ཡིན་པས་འདིར་དེ་དག་གི་བཤེར་ཐོ་དགོད་པར་དགོས་པ་མཆིས་སོ།
།མདོར་ན་༧དཔལ་ལྡན་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་ཆགས་བཏབས་པ་ནས་བཟུང་ད་བར་༢༠༡༢་སྒྲུབ་ཁང་ལྷ་མཆོད་ཀྱི་ལས་འགན་ཁུར་དུ་བཞེས་ཏེ་བསང་གསོལ་ཁའི་དབྱངས་རྟ་རྒྱུན་ཆད་མྱོང་མེད་ལ། དད་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་རེ་འདོད་བཞིན་རྐྱེན་གེགས་སེལ་གྱི་རིམ་གྲོ་འཕྲིན་བཅོལ་ལྷག་མྱོང་མེད་པ་མ་ཟད་འབུལ་སྣེ་དངུལ་རྫས་ཕྲན་བུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསགས་ནས་ལོ་བསྟར་གྲྭ་ཚང་ལ་འགྱེད་མང་ཇ་དང༌། ༧སྐྱབས་རྗེ་མཁན་སློབ་རྣམ་པའི་སྐུ་རིམ་ཞབས་བརྟན་གྱི་ཆེད་དུ་བཏང་རག་མཆོད་འབུལ་བྱེད་ཀྱིན་ཡོད། དེ་བཞིན་༧སྐྱབས་རྗེ་ཡོངས་འཛིན་མཆོག་གི་བཀའ་སློབ་ལམ་སྟོན་དང༌། ཐུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་ལས་དུས་ནམ་ཡང་མི་འདའ་བར་གང་ལ་གང་དགོས་ཀྱི་གཞོགས་འདེགས་གནང་བཞིན་དགའ་སྐྱིད་དང་ལྡན་པའི་ངང་དགེ་སྦྱོར་བའི་ཚུལ་བཟུང་སྟེ་གྲྭ་རྐྱང་གི་འཚོ་བ་བསྐྱལ་རྒྱུ་བྱུང་བ་ནི་སྐུ་ཚེའི་ལོ་རྒྱུས་ཀྱི་བརྒྱུད་རིམ་ཞིག་ཡིན། ཡིན་ནའང༌། དམ་པ་རི་ཁྲོད་པའི་ཞལ་ནས། “འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག བྱས་པ་ཐམས་ཅད་འཇིགས། སྐྱེས་པ་ཐམས་ཅད་འཆི། དེའི་དབང་གིས་བདག་གི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་འདི་ཡང་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་པས་ད་རྐྱེན་གྱིས་འཇིག་པ་འདུག དེ་བདག་གཅིག་པུ་ལ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འདིའི་རང་བཞིན་ཅན་ང་ག་འདྲ་བ་ཀུན་ལ་འོང་བ་ཡིན་པས” ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཁོང་ལ་ཡང་འདི་ལོར་བསྙུན་གཞི་ལྕི་མོ་ཞིག་ཕོག་སྟེ་ནམ་རྒྱུན་གྱི་སྒྲུབ་མཆོད་ཁག་ལ་ཕེབས་རྒྱུར་ཅུང་འོ་བརྒྱལ་དང་དཀའ་ཚེགས་འདུག་ཟེར། དེ་ནས་༧སྐྱབས་རྗེ་མཁན་རིན་པོ་ལུང་རྟོགས་བསྟན་པ་གཡུང་དྲུང་མཆོག་གིས་འགོ་འདོན་ལམ་སྟོན་གནང་བ་མ་ཟད་སྐུ་ཆེད་ཕེབས་ཀྱིས་བལ་ཡུལ་དང༌། རྒྱ་གར་སོགས་སྨན་ཁང་ཆེ་ཁག་ནང་བརྟག་དཔྱད་དང་སྨན་བཅོས་གང་གཟབ་གནང་ཞིང་མཆེད་གྲོགས་རྣམས་ཀྱིས་གཡོག་སྐྱོར་རོགས་འདེགས་གང་དགོས་གནང་ཡོད་ཀྱང་བྲུ་རྒྱལ་གྱི་ཞལ་ནས”དུས་ལ་བབ་ཚེ་གང་གིས་མི་སྡོང་ན”ཞེས་པ་ལྟར་མཐར་ཕྱི་ཟླ་༠༤།པའི་ཕྱི་ཚེས་༢༧།ཞོགས་ཀའི་འཁོར་དུས་བཅུ་པ་ཙམ་གྱི་ཐོག་དགོངས་པ་བོན་དབྱིངས་སུ་ཐིམ་འདུག དེའི་ཕྱིར་ཁོང་ལ་མྱ་ངན་གདུང་སེམས་ཞུ་ཕྱིར་རྗེས་དྲན་གྱི་ཆེད་དུ་རྣམ་ཐར་མདོར་བསྡུས་འདི་ཉིད་ཁོ་བོ་གངས་ཟླས་༢༠༡༢།༠༤།༢༩།ཉིན་སུག་བྲིས་སུ་བྱས་སོ།། 

།ཁྱེད་ཉིད་ཕྱི་མར་བཞུད་པ་སྔ་དྲགས་ཀྱང༌།
།གང་ལ་ཕངས་སེམས་ཆགས་ཞན་མེད་གྱུར་ན།
 
།དེ་ནི་དམ་པའི་རྣམ་ཐར་ཡིན་གྱུར་པས།
།ཐུགས་ཉིད་བདེ་བར་བཞུད་ཅེས་གྱེས་ཕྱག་ཞུ།

poniedziałek, 23 kwietnia 2012

Moc przestrzeni

Związki oczyszczaj w duszy.
Bądź bardziej duchem nieba niż wielkich żywiołów.
„Mocny Królu, powstań z przestrzeni!” (Pobudzenie Orła – bya khyung bskul ba)


སྟོབས་ཆེན་རྒྱལ་པོ་དབྱིངས་ནས་བཞེངས། ༼ཅེས་བྱ་ཁྱུང་བསྐུལ་བ་ལས་གསུངས་སོ།༽

niedziela, 15 kwietnia 2012

Współzawieranie

Ciało zawiera duszę,
dusza zawiera ciało.


Zdanie z Wyjaśnienia kropki rzeczywistości słońca łaski macierzyństwa: zasada wyobrażeń – możliwość trzech postaci (ma rgyud thugs rje nyi ma'i snang srid thig le'i 'grel ba snang gzhi sku gsum lhun grub). Napisane przez Ludzkie Ciało, Właściwą Myśl (Milu Samlek – mi lus bsam legs). Przekład własny.

ལུས་ཀྱིས་སེམས་བསྡུས།
སེམས་ཀྱིས་ལུས་བསྡུས།

མ་རྒྱུད་ཐུགས་རྗེ་ཉི་མའི་སྣང་སྲིད་ཐིག་ལེའི་འགྲེལ་བ་སྣང་གཞི་སྐུ་གསུམ་ལྷུན་གྲུབ་ལས་ཕྱུང་ངོ༌།

wtorek, 3 kwietnia 2012

Odejście Czcigodnego Tengi

W istocie nigdzie nie odszedł, ale stał się bardziej obecny.

Postawa w jakiej Czcigodny Tenga
opuścił to ziemskie ciało 30 marca 2012

czwartek, 15 marca 2012

Wskazania wielkiego spełnienia

Wskazane prawo (łang): swoboda.
Wskazane świadectwo (lung): własna świadomość.
A

Triten Norbutse, Katmandu, 2007 (zdjęcie: Takahiko Mori)

wtorek, 13 marca 2012

Łaskawe spojrzenie

Patrzę na wędrujące dusze jak matka na jedyne dziecko.

Słowa Wiernego Boga, Białego Światła (Sienla Okar, gShen lha 'Od dkar).  Z 'Dus pa rin po che'i rgyud Dri ma med pa gzi brjid rab tu 'bar ba'i mdo (Dziedzictwo Cennego Zbioru: Opowieść o rozpaleniu nieskazitelnego blasku). Obrządek bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.


འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ལ་བུ་གཅིག་པའི་མ་ལྟར་དགོངས་པའོ།

ཅེས་གཤེན་ལྷ་འོད་དཀར་གྱིས་འདུས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་རྒྱུད་དྲི་མ་མེད་པ་གཟི་བརྗིད་རབ་ཏུ་འབར་བའི་མདོ་ལས་གསུངས་སོ།

czwartek, 16 lutego 2012

Ochrona i kształtowanie duszy

Chronię się w pierwszej ochronie, uczciwych duchownych.
Chronię się w świętym.
Chronię się w słowie.
Chronię się w zebraniach namaszczonych, zdrowych wybawców.
Chronię się w zebraniach bogów rozumu strzegących objawienia,
       takich jak obrończyni przykazania, Iskra Rozumu.

Aż do zrozumienia się chronię
w panu, świętym, słowie, wybrańcu.
Kształcę duszę dla zrozumienia,
żeby zbawić dusze z cierpienia.

Przekład wezwań z obyczaju bon.

སྐྱབས་ཀྱི་དང་པོ་བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།
སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།
བོན་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།
གཤེན་རབ་གཡུང་དྲུང་སེམས་དཔའི་ཚོགས་རྣམས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།
བཀའ་སྐྱོང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དབལ་མོ་ལ་སོགས་བསྟན་སྲུང་ཡེ་ཤེས་པའི་ལྷ་ཚོགས་རྣམས་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ།

བླ་མ་སངས་རྒྱས་བོན་དང་གཤེན་རབ་ལ།
བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་བར་དུ་བདག་སྐྱབས་མཆི།
མ་གྱུར་འགྲོ་རྣམས་སྲིད་མཚོ་ལས་སྒྲོལ་ཕྱིར།
བདག་ནི་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་དོ།

གསོལ་འདེབས་ཚིག་བཤད་དེ་རྣམས་བོན་ལུགས་ལས་བྱུང་ངོ་།

sobota, 11 lutego 2012

Zdania z dwunastu dzieciątek

Wieczny Święty dziewiczy,
wszystkie słowa i zdania,
są twą duszą, nie innych.
Patrz na swojskość wszystkiego.

Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

རང་འབྱུང་ཀ་དག་ཡེ་སངས་རྒྱས།
བོན་དང་བོན་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང༌།
རང་གི་སེམས་ཡིན་གཞན་མིན་པས།
ཐམས་ཅད་རང་འབྱུང་ཉིད་དུ་ལྟོས།

རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་ཞང་ཞུང་སྙན་རྒྱུད་ལས་རྒྱུད་བུ་ཆུང་བཅུ་གཉིས།

wtorek, 7 lutego 2012

Tron osadzony na szczycie skarbu

Cóż jest szczytem skarbu?
Duch.
A tron osadzony na szczycie skarbu?
Dusza oparta na duchu,
myśl wysławiająca miłość,
matka usynawiająca płomień,
odkrywczyni Największej Tajemnicy.

poniedziałek, 6 lutego 2012

མེ་ཏོག་ཆུང་། (Kwiatuszek)

Oto kilka własnych utworów napisanych w języku tybetańskim podczas pobytu w klasztorze Triten Norbutse w Nepalu. Ostatni utwór jest przekładem Koronki Miłosierdzia. Na samym końcu jeszcze polski przekład wiersza pochwalnego na cześć klasztoru.

མེ་ཏོག་ཆུང་བཞུགས་སོ།

གསུང་མཆོག

ང་ཡི་བླ་མའི་གསུང་པའི་མཆོག  གང་མ་གསུང་པ་ཨེ་མ་ཧོ།

ཤེས་རབ་ཉམས།


བྱམས་པའི་ཐིག་ལེ་ཏིང་ངེ་འཛིན། མཐའ་ཡས་པ་རུ་རྒྱས་པ་ཡིན། བྱམས་པའི་ཐིག་ལེར་ཐམས་ཅད་གཟིགས།

ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ་བསྟོད་པ།


དགོན་པ་ཁྲི་བརྟན་ནོར་བུ་རྩེ། སྲིད་པའི་ནོར་བུ་དཀོན་པའི་མཆོག དེ་ལ་འཚོལ་ན་རྙེད་པར་དཀའ། དེ་ལ་ལྟས་ན་གསང་བ་མཆོག  ང་ནི་སྨན་པས་ནོར་བུ་ལས། རྫས་མཆོག་བླངས་ནས་སྙིང་ལ་བཞོགས། སྲིད་པའི་ནད་པ་རྣམས་ལ་འབུལ། བསྒྱུར་བའི་ནོར་བུ་སྨན་གྱི་མཆོག

བྱང་སེམས་གཙུག་རྒྱན། (Koronka Miłosierdzia)

ཡེ་ནས་ཡབ་ལགས་བདག་ཁྱེད་ལ། ཁྱེད་ཀྱི་བྱམས་པའི་མཆོག་སྲས་པོ། བདག་ཅག་གཙོ་བོ་སྟོན་པ་གཤེན། ཤ་ཁྲག་སེམས་ཉིད་བོན་ཉིད་འབུལ།། ཁོང་གི་དཀའ་ཐུབ་སྤྱད་པ་ཡིས། བདག་ཅག་འཁོར་བཅས་ཐུགས་རྗེས་གཟིགས།། ལྷ་མཆོག་སྟོབས་ལྡན་འཆི་མེད་པ། བདག་ཅག་འཁོར་བཅས་ཐུགས་རྗེས་གཟིགས།།


Pochwała Tronu Osadzonego na Szczycie Klejnotu

Klasztor Tronu Osadzonego na Szczycie Klejnotu,
klejnot świata – największa z rzadkości.
Kiedy go szukasz, trudno znaleźć.
Kiedy na niego patrzysz – Największa Tajemnica.
Ja lekarz, wyjąłem z klejnotu
i włożyłem do serca najlepsze składniki,
oddałem chorym świata
skarb przemieniony najlepsze z lekarstw.