Zawsze dziwiło mnie, że wyznawcy bon w swoich pismach wspominają
turkusową kukułkę, kiedy kukułki, jakie znałem były zwykle
szare lub co najwyżej niebieskawe. Dziś, gdy czytałem Księgę
Rodzaju w języku
cerkiewno-słowiańskim i natrafiłem na określenie kamien
zjelienyj (кáмень
зелéный
/ ка́мень
зеле́ный)
jako szmaragd,
pomyślałem, czy nie można by
skojarzyć ze szmaragdem znanego
w Tybecie turkusa (tyb. g.yu,
wym. śr.-tyb. ju).
Wtedy też pomyślałem o turkusowej kukułce i węsząc po
internecie, odnalazłem ptaszka, który nazywa się po polsku
kukułeczką szmaragdową, a po łacińsku chrysococcyx
maculatus. Myślę, że ten
gatunek ptaka żyjący w wielu państwach Azji (Bangladesz, Bhutan,
Kambodża, Chiny, Indie, Indonezja, Laos, Malezja, Mjanma, Nepal, Sri
Lanka, Tajlandia i Wietnam), bardziej odpowiada królowi skrzydlatych
(tyb. 'dab chags kyi rgyal po)
z pism bonu, owej turkusowej kukułce (tyb. g.yu bya khu byug),
aniżeli jakikolwiek inny
gatunek kukułki. Sam widok zielonego upierzenia tego ptaszka może budzić w
duszy nadzieję i ożywienie.
Kukułeczka
szmaragdowa na przykładzie pism zamieszczonych na tym blogu
(przykłady bardzo nieliczne w porównaniu z częstością
występowania tego ptaka w pismach bonu):
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz