Poświęcenie

Hordo zdrajcy, spokojnie!
Trzy niziny, zniknijcie!

Szczęsne słowo, rozkwitaj!

Także dusze wszechświata,

winy, cienie opuśćcie!

Sprawiedliwość niech rośnie!

Dobrodzieje, cieszcie się!

Nakaz święty usłyszcie!

Kres modlitwy opatrzcie!

Wszyscy zewsząd szczęśliwi,

ja i dusze bezkresne,

bądźmy równi w postawie!

Niechaj wzrasta łaskawość!

Niech modlitwa opatrzy!

Niechaj słowo się krzewi!

Niechaj duszom się szczęści!

Niech zaniknie nieprawość!

Niech osłabną przekleństwa!

Niechaj dusze też wszystkie

przerywając udrękę,

znajdą święty spoczynek!

Tak wołał król Konkce (Kong tse), uczeń Objawiciela Namaszczonego, Tonpy Sienraba (sTon pa gShen rab).

Witajcie! Przewodnicy, szczęśliwi, mężczyźni i kobiety, opiekunowie słowa, stróże nakazu, żyjący w dziesięciu stronach i trzech czasach, pomyślcie o przechodniach, takich jak ja. Polegając na tym nieskalanym korzeniu prawości wziętej z mojego ciała, mowy i myśli, poświęcam znaną i nieznaną prawość, jaka była dokonana we wszystkich czasach przeze mnie i wszystkie dusze trzech obszarów, przez zebrania świętych i wybawców trzech czasów, w imieniu wszystkich dusz ogarniających niebo jak ja.

Ciemności namiętności i wyrazów, osiem światowych pragnień, czyny, cele, powody i okoliczności krążenia – własne i wszystkich dusz – zniknijcie w bezkształtnej przestrzeni słownej duszy, jak proch zmieciony na niebie, jak lód stopiony na morzu. Obyśmy później we wszystkich postojach pozostawali nieprzerwanie w szczęśliwości nieskalanej światłości Najwyższego. Obym ja – postać Najwyższego Szczęśliwego – przez mądre i życzliwe zadanie bycia, wyobrażenia i przejawienia poprowadził różnymi czynami wszystkich bez wyjątku przechodniów do wielkiej wolności świętego.

Takie są modlitwy kończące „Trojakie stosowanie zamysłu dziedzictwa matek” (Ma rgyud dgongs spyod rnam gsum). Przekład własny z tybetańskiego.

  

ཞི་བར་གྱུར་ཅིག་བདུད་ཀྱི་སྡེ།
སྟོངས་པར་གྱུར་ཅིག་ངན་སོང་གསུམ།
དར་ཞིང་རྒྱས་གྱུར་གཡུང་དྲུང་བོན།
དེ་བཞིན་ཡོངས་ཁྱབ་སེམས་ཅན་རྣམས།
བྱང་བར་གྱུར་ཅིག་སྡིག་དང་སྒྲིབ།
འཕེལ་བར་གྱུར་ཅིག་དགེ་བའི་ཚོགས།
བཀྲ་ཤིས་ཐོབ་ཅིག་ཡོན་གྱི་བདག
ཐོས་པར་གྱུར་ཅིག་སྟོན་པའི་བཀའ།
བཙན་པར་གྱུར་ཅིག་སྨོན་ལམ་མཐའ།
ཕྱོགས་བཅུའི་དུས་གསུམ་བདེ་བར་གཤེགས།
བདག་དང་མཐའ་ཡས་སེམས་ཅན་རྣམས།
གཉིས་མེད་ངང་ལ་མཉམ་གྱུར་ཅིག
སྟོན་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེ་བར་ཤོག
ལྷ་ཡི་སྨོན་ལམ་བཙན་པར་ཤོག
བོན་གྱི་བསྟན་པ་དར་བར་ཤོག
སེམས་ཅན་བདེ་སྐྱིད་འཛོམས་པར་ཤོག
མི་དགེའི་སྡིག་ཚོགས་ནུབ་པར་ཤོག
སྲིན་གྱི་དམོད་པ་རྒུད་པར་ཤོག
འཁོར་བ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་།
སྡུག་བསྔལ་མྱ་ངན་རྒྱུན་ཆད་ནས།
བཀྲ་ཤིས་དམ་པ་ཐོབ་པར་ཤོག

ཞེས་རྒྱལ་པོ་ཀོང་ཙེ་གསོལ་བ་བཏབ་བོ།

ན་མོ་ཕྱོགས་བཅུ་དུས་གསུམ་ན་བཞུགས་པ་ཡི། དཔོན་གསས་བདེར་གཤེགས་སེམས་དཔའ་དང་། མཁའ་འགྲོ་བོན་སྐྱོང་བཀའ་སྲུང་རྣམས། བདག་སོགས་འགྲོ་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་གི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ལས་བྱུང་བའི། དགེ་རྩ་དྲི་མ་མེད་པ་འདི་ལ་བརྟེན་ལ་བདག་དང་ཁམས་གསུམ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་སེམས་པའི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས། དུས་ཀུན་མཚན་བཅས་མཚན་མེད་དགེ་བ་ཅི་བགྱིས་པ། བདག་སོགས་ནམ་མཁའི་ཁྱབ་ཚད་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་བསྔོའོ།
བདག་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི། ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་འདོད་བྱ་བརྒྱད་པོ་དང་། འཁོར་བའི་ལས་འབྲས་རྒྱུ་རྐྱེན་རྣམས། མཁའ་ལ་རྡུལ་སངས་མཚོ་ལ་འཁྱགས་ཞུ་ལྟར། བོན་སེམས་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་དབྱིངས་སུ་ཐིམ་པར་གྱུར་ཅིག འདི་ཕྱི་བར་དོ་ཐམས་ཅད་དུ། མཆོག་དྲི་མེད་འོད་གསལ་བདེ་ཆེན་ལ། དུས་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་གནས་པ་ཤོག བདག་ནི་བདེ་བར་གཤེགས་པ་མཆོག་གི་སྐུ། ཡིན་སྣང་ཤར་གསུམ་མཁྱེན་བརྩེའི་འཕྲིན་ལས་ཀྱིས། སྣ་ཚོགས་མཛད་ཅིང་འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ། སངས་རྒྱས་ཐར་པ་ཆེན་པོ་འདྲོངས་པར་ཤོག

ཞེས་མ་རྒྱུད་ཀྱི་དགོངས་སྤྱོད་རྣམས་གསུམ་ལས་སྨོན་ལམ་མོ།

Wzywanie łaski

Ćwiczenie ciała woła o łaskę.
To nie jest konieczne,
ale dzieci nie znają innych sposobów.

Jedni używają słów w modlitwie,
a inni umartwiają ciało.
To wszystko jest wzywaniem Boga.

On przychodzi z łaską do każdego,
bez względu na to jak jest wzywany.

Bóg nie rozgranicza tak jak ludzie.

Narzędzia wiary tybetańskiej

ćwiczenia ciała i oddechu to pomoce
narzędzia dla słabych
są przydatne
zwłaszcza w czasie choroby
i nękania złych duchów
 
zliczanie modlitw
to ćwiczenie dla nieumiejętnych
też przydatne

gdy jest się głodnym
bierze się chleb
(ziemski, zlepiony z mąki)
to też przydatne

Bóg przez wszystko daje się kochać
i daje też do kochania różne pomoce

im ktoś mocniejszy
tym mniej polega na pomocach świata
a tym bardziej na łasce Boga

poleganie na łasce jest sprawą dojrzałości
w tym chorym świecie
nie każdy jest od razu mocny

Przekaz doświadczenia Kuby

Zachwyt małą kroplą miłości
rozwija się do nieskończoności.
W małej kropli miłości zobacz wszystko♥

Połączenie cielesne

w połączeniu każdy na chwile staje się Bogiem

do Boskości prowadzą różne drogi

a wśród nich takie, które wiodą przez ciało

najgroźniejsze drogi ducha przechodzą przez ciało

na nich gubią się tłumy zwierzęce i tłumy demoniczne

bezczeszczące Boskość i zabrudzające ciało

Ciało i świat

Widok jest jak bąbelek piany,

odczucie jak bańka,

współczucie jak przywidzenie,

współdziałanie jak spróchniałe drewno,

zmysł jak złudzenie.

(...)

Jakże radosnym będziesz przez poskromienie ciała!

Z tej radości uspokoi się twa dusza.

(...)

Dwie rzeczy są opiekunami świata: gorycz i wstyd.

(...)

Kto ustrzeże sprawiedliwego Gautamę?

Kto ustrzeże Tego Przemożnego?

Ten Przemożny sam czyni bogów świata swymi stróżami.

 

Zdania Buddy. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

Przejaw nędzy

Ogółem, wszystkie radości i smutki są niestałe.
(...)
Aby okazać wdzięczność wszystkim wędrowcom,
troskliwym rodzicom, spoglądam na miejsca
prawdziwych działań, tak jakbym kruszył góry.
Kiedy widzą mnie inni, budzi się w nich zawiść.
Kiedy spoglądam na strawę, przypominam psa i świnię.
Kiedy widzą mnie inni, budzą się w nich mdłości.
Kiedy spoglądam na ciało, zdaje mi się kościotrupem.
Nawet gdy widzą mnie zawistni wrogowie, ciekną im łzy.
Gdy spojrzę na sposób mego działania, przypominam szaleńca.
(...)
Gdy spojrzę na duszę, jestem prawdziwym świętym.
 

Słowa Milarepy w Jego żywocie (Mi la ras pa'i rnam thar), napisanym przez szaleńca Herukę z Cangu (gTsang smyon He ru ka; 1452-1507). Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

།སྤྱིར་སྐྱིད་སྡུག་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་སྟེ། (...)

།ང་འགྲོ་ཀུན་དྲིན་ཅན་ཕ་མ་ཡི།

།དྲིན་ལན་གསབ་ཕྱིར་ཆོས་བྱེད་པའི།

།གནས་ལ་བལྟས་ན་རི་དགས་འདྲ།

།གཞན་གྱིས་མཐོང་ན་སྙིང་རླུང་ལྡང་།

།ཟས་ལ་བལྟས་ན་ཁྱི་ཕག་འདྲ།

།གཞན་གྱིས་མཐོང་ན་སྐྱུག་བྲོ་ལྡང་།

།ལུས་ལ་བལྟས་ན་ཀེང་རུས་འདྲ།

།སྡང་དགྲས་མཐོང་ཡང་མཆི་མ་འཆོར།

།སྤྱོད་ལམ་བལྟས་ན་སྨྱོན་པ་འདྲ།

།སྲིང་མོ་ཡི་མུག་ཁ་སྐྱེངས་སྐྱེ། (...)

།སེམས་ལ་བལྟས་ན་སངས་རྒྱས་དངོས།

ཞེས་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་དམ་པ་རྗེ་བཙུན་མི་ལ་རས་པའི་རྣམ་ཐར་ལས་བྱུང་ངོ་།

Wieczne zadowolenie

Własne wyobrażenie samo się wyzwala.
Przejrzystość rozumu jest wieczna,
a zadowolona postać niewstrzymana.

Urywek Obyczaju światłego okresu (bskal pa 'od ldan gyi rgyud) z działu Ati Joga w Zbiorze Obyczajów Wajrociany (bai ro'i rgyud 'bum).

Lew Mowy z otoczeniem

Postać Króla Śmierci

Rozmyślam, że sam jestem w postaci podobnej do Króla Śmierci – czarny wygląd płonie ogniem, ubrany w ubranie czarnej skały, obraca w ręku żelaznym kołem.

Urywek Zasadniczego dziedzictwa Czarnego Skrytego Księżyca Chwały (dpal zla gsang nag po'i rtsa ba'i rgyud) z działu Mahajoga w Zbiorze dawnych dziedzictw (rnying ma rgyud 'bum).

Różnica między świętymi a duszami

Wiedz, że święci działają dla innych,

a dusze pracują dla siebie.

Z Man ngag rin po che a khrid kyi bla ma brgyud pa'i rnam thar padma dkar po'i phreng ba (Wieniec białych lilii: Dokonania dziedzicznych duchownych cennej wymowy wskazówek A) z obrządku bon. Przekład z tybetańskiego: Jakub Szukalski.

Samorodna siła

Ze stanu próżności
jest siła litości.

Zdanie z modlitwy w obrządku bon.

 Wspaniały Rozum (Sierab Puncok)

w Tronie Osadzonym Na Szczycie Klejnotu

(Triten Norbuce),

Katmandu, Nepal, 2004 rok

སྟོང་པའི་ངང་ལས་སྙིང་རྗེ་རྩལ།

Pustka

Pustki nie ma.

W pustości nie ma przyczynowości.

Nie doszukasz się czegoś w niczym.

Pustka nic nie musi. Jest wszechobecna.

Pustka nie jest warunkiem niczego.

Pustka nie jest Bogiem.

Pustka nie jest jakimkolwiek źródłem.

Nie mając nic w sobie, nie może rodzić.

Pustka jest niedoskonała. Pustka jest pusta.

Polecenie niedziałania

nie ruszać się

nauczyciele dobrzy
nie musisz do nich wychodzić
masz ich wszystkich w sercu

Przeszkoda w nauce

Niesprawdzanie nauczyciela to oszust ucznia.

(...)

Niesprawdzanie ucznia to wróg nauczyciela.

Ze Wskazań o pojawieniu się świadomości (Rig pa rang shar man ngag) z obrządku bon. Przekład własny.

Duchowni nauczyciele

z kart Lwa Mowy (Małej Senge; smra ba'i seng ge),

skan własny, ze zbioru kart należących do drogiego Jongzina Tenzina Namdaka

Słowa promyka

Oto ja, promyk,

tęcza, promieniejące słońce,

tryskam różnymi barwami

i przez łajno prześwituję,

ja jak fala,

chowam się w sobie

i tonę w głębokiej otchłani,

tryskam różnymi barwami,

ja jak słońce.

Poświęcenie

Kiedy tylko spocząć nam przyjdzie

w własnym miejscu bez wysilenia,

niechaj wszystkie dusze żyjące

pojawią się w naszym myśleniu

i zostaną przez to zbawione

od ciągłego w świecie krążenia!

Kamienie na których przesiadywał

Siardza Trasi Dzialcen (1859-1935).